Η Audrey Hepburn και ο Hubert de Givenchy απέδειξαν ότι υπάρχουν δεσμοί που δεν σβήνουν ποτέ – γιατί είναι ραμμένοι με νήματα αθανασίας.
Στην τελευταία της άνοιξη, λίγο πριν φύγει από τη ζωή, η Audrey Hepburn κάλεσε τον πιο αγαπημένο της φίλο στη βίλα της στην Ελβετία. Ήταν εξαντλημένη από τους μήνες που είχε περάσει καθηλωμένη στο κρεβάτι, αλλά το βλέμμα της είχε ακόμη εκείνη τη λάμψη.
«Έχω ένα δώρο για σένα, Hubert», του είπε. Του έδωσε ένα κουτί, κι όταν το άνοιξε, βρήκε ένα παλτό.
«Όποτε νιώσεις λυπημένος, βάλε το στους ώμους σου και πες στον εαυτό σου ότι εγώ σε αγκαλιάζω για να σε παρηγορήσω».
Ήταν το τελευταίο δώρο της Audrey στον Hubert de Givenchy.
Η τυχαία συνάντηση που άλλαξε τη μόδα
Καλοκαίρι του 1953. Ο Givenchy, μόλις 26 ετών, περιμένει με αγωνία την άφιξη μιας «Miss Hepburn» στο ατελιέ του στο Παρίσι. Νόμιζε ότι θα γνωρίσει την Katherine Hepburn. Αντί γι’ αυτήν, εμφανίστηκε μια άγνωστη, 24χρονη με αδύνατη σιλουέτα, καρό παντελόνι, απλά σανδάλια κι ένα αδέξιο καπέλο. «My name is Audrey», συστήθηκε.
Ζήτησε φορέματα για την ταινία Sabrina. Ο Givenchy, χωρίς χρόνο να ράψει, της πρότεινε να διαλέξει κομμάτια από την τελευταία του συλλογή. Η ταινία κέρδισε Όσκαρ για κοστούμια, αλλά το όνομα του Givenchy δεν γράφτηκε ποτέ στους τίτλους. Η Audrey πήγε προσωπικά να του ζητήσει συγγνώμη. «Χάρη σε σένα, Audrey, έγινα διάσημος», της είπε. Έτσι ξεκίνησε μια φιλία που κράτησε μια ζωή.
Η μικρή μαύρη επανάσταση
Το 1961, στο Breakfast at Tiffany’s, η Audrey φόρεσε το θρυλικό «little black dress» του Givenchy – ένα φόρεμα που αμφισβήτησε τους κανόνες της Chanel και έγραψε ιστορία. «Χάρη σ’ αυτό το φόρεμα έγινα αθάνατος», έλεγε ο Hubert. Για την Audrey, ο Givenchy δεν ήταν μόνο σχεδιαστής. Ήταν εξομολόγος, στήριγμα, οικογένεια.
Ήταν δίπλα της στον έρωτα και στους χωρισμούς, στον γάμο της με τον Mel Ferrer, στη χαρά και στον πόνο της μητρότητας, ακόμα και στο δεύτερο γάμο της με τον Andrea Dotti – εκείνος έραψε το ροζ ταγέρ που φόρεσε στην τελετή.
Μια φιλία 42 χρόνων
Για 42 χρόνια, οι δυο τους πορεύτηκαν με μια σχέση που ξεπερνούσε τα όρια της μόδας. Όταν η Audrey έφυγε, στις 20 Ιανουαρίου 1993, ο Givenchy δεν είχε πια δάκρυα. Τα είχε χύσει όλα τους τελευταίους μήνες, βλέποντάς την να λυγίζει από τον καρκίνο. Στον τάφο της, φύτεψε τα αγαπημένα της lilies of the valley.
Δύο χρόνια αργότερα, κουρασμένος και άδειος χωρίς την «μικρή του Audrey», ο Givenchy αποσύρθηκε από τη μόδα και βρήκε καταφύγιο στην εξοχή. Όποτε τον ρωτούσαν για εκείνη, χαμογελούσε αινιγματικά:
«Ήταν μια γυναίκα μοναδική. Και μου λείπει αφόρητα.»
✨ Ένα παλτό, ένα φόρεμα, μια φιλία. Η Audrey Hepburn και ο Hubert de Givenchy απέδειξαν ότι υπάρχουν δεσμοί που δεν σβήνουν ποτέ – γιατί είναι ραμμένοι με νήματα αθανασίας.
