“Υπάρχει και μια ιστορία από πίσω. Πρέπει αυτό να το τιμάς αλλά δεν το λέει κανένας, δεν το αναγνωρίζει κανείς από τους μικρούς”.
Τη Στέλλα Κονιτοπούλου και τον θείο της, Βαγγέλη, υποδέχθηκαν στο «Πρωίαν σε Είδον» της Τετάρτης (3/9) ο Φώτης Σεργουλόπουλος και η Τζένη Μελιτά. Οι δύο εκπρόσωποι της ιστορικής και πολυπληθούς οικογένειας των μουσικών μίλησε στην κάμερα της ΕΡΤ1 με αφορμή τη μεγάλη τους συναυλία στο Θέατρο Άλσος στις 15 Σεπτεμβρίου.
«Κλείνω 38-40 χρόνια στο τραγούδι, από 13 ετών έχω ξεκινήσει. Όλοι ξεκινούσαμε μικροί στην οικογένεια. Η μαμά μου είχε αντιρρήσεις, βρήκα όμως εγώ μετά τον τρόπο. Ήταν σκληρή η δουλειά τότε, τα πανηγύρια, εκείνη μεγάλωνε 3 παιδιά μόνης της, ξενυχτούσε και δεν προλάβαινε. Το είχε πάρει μέσα της, στο σκεπτικό της, ότι είναι κάτι σκληρό και δεν θα ήθελε να ακολουθήσει το παιδί της την ίδια δουλειά. Ότι θέλει γερό στομάχι και δεν θα αντέξω», περιγράφει η Στέλλα Κονιτοπούλου.
«Στη ζωή μου δεν θέλω να κάνω τίποτα άλλο, με γεμίζει τόσο πολύ. Όταν έχω δουλειά, κλείνει το στομάχι μου και δεν θέλω να φάω καθόλου. Με ολοκληρώνει τόσο πολύ η δουλειά μου, που δεν πεινάω καθόλου. Αφοσιώνομαι εκεί και δεν έχω όρεξη», εξομολογείται η ερμηνεύτρια του νησιώτικου τραγουδιού στην πρωινή εκπομπή της ΕΡΤ1.
«Δεν σέβονται τα νέα παιδιά, εγώ το έχω νιώσει αυτό. Βγαίνουν τραγουδάνε, οκ, αλλά υπάρχει και μια ιστορία από πίσω. Πρέπει αυτό να το τιμάς αλλά δεν το λέει κανένας, δεν το αναγνωρίζει κανείς από τους μικρούς. Δεν γκρινιάζω, λέω την αλήθεια», σημειώνει η Στέλλα Κονιτοπούλου σε άλλο μέρος της κουβέντας.
«Ο θείος μου με βοήθησε να βγω πρώτη φορά να τραγουδήσω. Είχα συνεννοηθεί μαζί του τι θα πω, η μάνα μου ήταν κάτω στο καμαρίνι και άκουσε τη φωνή μου. Κατέβηκε εν εξάλλω να με πιάσει από το μαλλί, εγώ έβαλα τα κλάματα και της είπα: εγώ θα γίνω τραγουδίστρια, βάλε το καλά στο μυαλό σου», θυμάται η Στέλλα Κονιτοπούλου για τα πρώτα της βήματα.
Πηγή: zappit.gr