Ως υπουργός Άμυνας της Γαλλίας, κάποιοι θα μπορούσαν να πουν ότι ο Σεμπαστιάν Λεκορνί είχε εύκολη αποστολή στην κυβέρνηση του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν.
Με έναν ακμάζοντα αμυντικό προϋπολογισμό, δεκάδες χιλιάδες πατριώτες και πειθαρχημένους υπαλλήλους υπό την εξουσία του και έναν στόχο – την αποτροπή της ρωσικής επιθετικότητας – που λίγοι αμφισβητούν.
Ήταν ο μακροβιότερος εν ενεργεία υπουργός, απολαμβάνοντας της εμπιστοσύνης του Μακρόν, όμως τώρα ο νέος πρωθυπουργός Λεκόρνι θα πρέπει να αντιμετωπίσει τη δίνη ενός διχασμένου κοινοβουλίου και να προωθήσει έναν προϋπολογισμό που αυτή τη στιγμή φαίνεται αδύνατο ότι μπορούν να τον αποδεχτούν οι Γάλλοι.
Σύμφωνα με τον Μαρκ Λαζάρ, καθηγητή ιστορίας και πολιτικής στο Sciences Po του Παρισιού και στη σχολή διακυβέρνησης LUISS στη Ρώμη, σε αντίθεση με άλλους συναδέλφους του στο υπουργικό συμβούλιο, κράτησε χαμηλό προφίλ στα μεγάλα αμφιλεγόμενα ζητήματα της εποχής, όπως η μετανάστευση και η παρουσία του Ισλάμ στη Γαλλία, φέρνοντας μια ήρεμη αξιοπρέπεια στο υπουργικό συμβούλιο σε μια εποχή ακραίων πολιτικών εντάσεων.
Ο πολιτικός αναλυτής επισημαίνει ότι οι Γάλλοι τον θεωρούν εκπρόσωπο αυτού που αποκαλούν «Κοινωνικό Γκωλισμό», δηλαδή συντηρητικών πολιτικών που δεν φοβούνται να αυξήσουν τους φόρους, σε αντίθεση με την εστίαση του Μακρόν σε φιλοεπιχειρηματικές πολιτικές.
Βέβαια, η αριθμητική της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης δεν έχει αλλάξει με τον νέο πρωθυπουργό και αυτό αποτελεί το βασικό εμπόδιο για την ψήφιση οποιουδήποτε προϋπολογισμού. Το μπλοκ του Μακρόν εξακολουθεί να έχει αδύναμη θέση στο κοινοβούλιο, καθώς δεν κατέχει την πλειοψηφία, ούτε καν τη θέση του μεγαλύτερου κόμματος.
Ο Λαζάρ σημειώνει ότι το βασικό χαρακτηριστικό που πρέπει να έχει αυτή τη στιγμή ένας επιτυχημένος πρωθυπουργός είναι η ικανότητα να ενώσει τις διάφορες ομάδες της Εθνοσυνέλευσης που θέλουν να αποφύγουν μια ακόμη διάλυση του κοινοβουλίου. Με την ακροδεξιά να είναι η μόνη ομάδα που αναμένεται να επωφεληθεί αν προκηρυχθούν νέες εκλογές, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ενωθούν όλοι οι υπόλοιποι βουλευτές, από την άκρα αριστερά έως την παραδοσιακή δεξιά πτέρυγα του πολιτικού φάσματος.
Από τότε που ο Εμανουέλ Μακρόν έχασε το απροσδόκητο στοίχημα των πρόωρων εκλογών πέρυσι, η γαλλική βουλή έχει χωριστεί σε τρία μπλοκ: το κέντρο (η αποδυναμωμένη πλέον στήριξη του Μακρόν), μια αριστερή ομάδα που κυριαρχείται από την άκρα αριστερά και ένα ακροδεξιό μπλοκ που αναμένει να πάρει την εξουσία από τον Μακρόν στο εγγύς μέλλον.
«Όλες οι επιλογές που έχει ο Λεκορνί προσφέρουν ένα μικρό περιθώριο ελιγμών, όμως ακόμη κι έτσι ο συμβιβασμός είναι ο μόνος δρόμος προς τα εμπρός, αν ο νέος πρωθυπουργός ελπίζει να πετύχει εκεί που οι προκάτοχοί του απέτυχαν» καταλήγει ο Λαζάρ.
Πηγή: CNN
