Είσαι και από τους πρώτους που κατέφυγαν σε εγχείρηση «διαμερισματοποίησης στομάχου», γιατί είχες πολλά κιλά και ήθελες να τα χάσεις.
Ήμουν το πρώτο πετυχημένο χειρουργείο τέτοιου είδους στην Ελλάδα. Ήμουν τριάντα τριών χρονών. Έκανα μεγάλο χειρουργείο. Το αποφάσισα γιατί έπαψα να είμαι ο ευκίνητος χοντρούλης, είχα πάει 182 κιλά, είχα αρχίσει να πίνω τα… άντερά μου, κάθε μέρα τρία-τέσσερα μπουκάλια ουίσκι και βότκες, έπαιρνα χαπάκια για να κοιμάμαι.
Τα είχα με αναπληρωματική «Μις Ευρώπη» και δεν μπορούσα να την κρατήσω. Είχα θέματα σοβαρά και έπρεπε κάτι να κάνω. Ήταν πολύ επικίνδυνο. Έπαθα ανακοπή και ήμουν για κοντά ενάμισι λεπτό σε «flatline» και με επανέφεραν οι γιατροί.
Θυμάσαι κάτι από αυτό; Υπήρξε πέρασμα σε άλλη διάσταση; Ένιωσες κάτι;
Τι να σου πω; Είδα κάποια πράγματα, αλλά δεν ξέρω τι να πιστέψω. Ξύπνησα έπειτα από τρεις μέρες στην εντατική.
Είδες αυτό το έντονο φως, όπως λένε κάποιοι άνθρωποι που έχουν… ξαναγυρίσει στη ζωή;
Είδα τους δικούς μου σαν να πέταγα από πάνω τους και τον εαυτό μου να παλεύω να μην προχωρήσω, δηλαδή ήθελα να σταματήσω να προχωράω.
Και έπειτα από τέτοιο κίνδυνο που πέρασες, γιατί δεν τα διατήρησες τα κιλά που έχασες; Πάλι ξαναπήρες αρκετά.
Πήρα πάλι κιλά μετά το 2011, που έπεσα σε κώμα για σαράντα μέρες και ήμουν τρεις μήνες στο νοσοκομείο. Έκανα μια στεφανιογραφία και πήγε στο «0» το οξυγόνο και ανέβηκε το διοξείδιο. Έπαθα πάλι ανακοπή και με κατέβασαν στην εντατική πρησμένο, μπλε και κρύο… Έκανα καιρό να σηκωθώ. Αλλά τώρα έχω έρθει πάλι στα ίσια μου. Είχα φτάσει πάλι κάποια στιγμή 160 κιλά και τώρα είμαι 107.
