Το περασμένο Σαββατοκύριακο, ο γνωστός ακτιβιστής Τόμι Ρόμπινσον, άλλοτε περιθωριακός εκπρόσωπος της άκρας δεξιάς, συγκέντρωσε 150.000 διαδηλωτές στο Λονδίνο, προκαλώντας αναταραχή και έντονες δημόσιες συζητήσεις στη Βρετανία σχετικά με την ενσωμάτωση ακραίων πολιτικών.
Η απρόσμενη μαζικότητα της κινητοποίησης έθεσε επιτακτικά ερωτήματα για την πολιτική και κοινωνική πορεία της χώρας. Η επιτυχία του Ρόμπινσον να προσελκύσει τόσο μεγάλο πλήθος, παρά τη δυσμενή φήμη του, εγείρει απορίες. Σύμφωνα με τον Μάθιου Φέλντμαν, ειδικό στον ακροδεξιό εξτρεμισμό, η συγκυρία της κοινής οργής για θέματα όπως οι μετανάστες που διασχίζουν τη Μάγχη, η στέγαση των αιτούντων άσυλο, και η οικονομική στασιμότητα συνέβαλαν καθοριστικά. «Βρεθήκαμε αντιμέτωποι με την τέλεια καταιγίδα», δήλωσε στο AFP.
Πιο αναλυτικά, η πορεία χαρακτηρίστηκε από έντονη ρητορική μίσους, με συμμετοχές από προσωπικότητες όπως ο Γάλλος πολιτικός Ερίκ Ζεμούρ. Ο Έλον Μασκ μέσω βιντεοσυνδέσεως μίλησε επίσης για τις αρνητικές επιπτώσεις της μετανάστευσης. Η βρετανική κυβέρνηση κατέκρινε έντονα αυτές τις δηλώσεις ως “επικίνδυνες και εμπρηστικές”.
Αναφορικά με τη σύνθεση του πλήθους, οι υποστηρικτές του Ρόμπινσον ανήκαν κυρίως σε στρώματα της εργατικής και αγροτικής μεσαίας τάξης, όπως αναφέρει ο Τρέβορ Φίλιπς στους Times. Τα επεισόδια βίας δεν έλειψαν, επισημαίνοντας την ένταση που επικρατούσε. Η επίδραση της ακροδεξιάς στο πολιτικό σκηνικό είναι εμφανής, με το κόμμα Μεταρρύθμιση, υπό την ηγεσία του Νάιτζελ Φάρατζ, να υποστηρίζεται ένθερμα. Ο Γιώργος Σαμαράς σημείωσε την εκλογική του δυναμική, ενώ ο Φάρατζ έχει επικριθεί ότι δεν είναι αρκετά σκληρός.
Οι πολιτικές επιπτώσεις της διολίσθησης προς τα δεξιά είναι ορατές στα μεγάλα κόμματα, που προσπαθούν να “κυνηγήσουν” αυτήν την ψήφο, σύμφωνα με τον Άαρον Γουίντερ από το Πανεπιστήμιο του Λάνκαστερ. Η αντιμετώπιση του ακροδεξιού εξτρεμισμού απαιτεί προσεκτικές κινήσεις. Ο βουλευτής Κλάιβ Λιούις τόνισε την ανάγκη για ένα νέο κοινωνικό αφήγημα, μακριά από ρητορικές μίσους. Ο Φέλντμαν επισήμανε τη σημασία της διαχωριστικής γραμμής μεταξύ του mainstream και των ακραίων, προσκαλώντας σε σύμπραξη με την κοινωνία για την υπεράσπιση αξιών όπως η ανεκτικότητα και η πολυπολιτισμικότητα.
Με πληροφορίες από European Perspective
