Υπάρχουν ταινίες θρίλερ που σε κάνουν να νιώθεις άβολα στο σκοτάδι, ακόμη και από την άνεση του σαλονιού σου, που σε κάνουν να κοιτάς επιφυλακτικά πίσω σου ενόσω την παρακολουθείς και που ακόμη και την επόμενη μέρα — όταν πίνεις τον πρώτο σου καφέ — επανέρχονται με ανεπιθύμητες σκηνές στο μυαλό σου.
Μια τέτοια ταινία, που ήδη έχει χαρακτηριστεί ως «η πιο ανησυχητική του 2025», έκανε πρεμιέρα στο HBO Max και σίγουρα αξίζει να τη δεις με τα φώτα χαμηλωμένα – ή έστω με ένα φωτεινό λαμπάκι στο δωμάτιο.
Bring Her Back: Από το σινεμά στο streaming
To Bring Her Back (ελληνική απόδοση: Φερ’ την Πίσω) κατάφερε να συγκεντρώσει τα βλέμματα των horror-freaks διεθνώς και να γίνει γρήγορα αντικείμενο συζητήσεων κατά την κυκλοφορία του στους κινηματογράφους τον Μάιο του 2025.
Με κάποιες πολύ εγκωμιαστικές κριτικές στο «τσεπάκι» της, η ταινία πέρασε με άνεση από τις αίθουσες στα ψηφιακά ράφια μόλις πριν από μία εβδομάδα και απέδειξε πως δεν σχεδιάστηκε αποκλειστικά για προβολή σε ένα σκοτεινό σινεμά. Αντιθέτως, ανταποκρίνεται εξαιρετικά και στην πιο ιδιαίτερη συνθήκη, αυτή του σαλονιού του σπιτιού μας.
Τι κάνει αυτή την ταινία τόσο ανατριχιαστική
Στο Bring Her Back δεν έχουμε να κάνουμε με απλές σκηνές τρόμου, κραυγές και ειδικά εφέ splatter. Το στοιχείο που ξεχωρίζει στη συγκεκριμένη παραγωγή είναι η μόνιμη άβολη αίσθηση που αποπνέει στον θεατή, όχι μόνο τη στιγμή που εμφανίζεται κάποιο πρόσωπο ή προκύπτει ένα νέο στοιχείο, αλλά ακόμα και στο κενό ανάμεσα στις σκηνές.
Η σκηνοθεσία δημιουργεί μια σταθερή ένταση· οι σκιές, ο ήχος, η σιωπή δουλεύουν όλα μαζί αρμονικά αλλά και εξαιρετικά μεμονωμένα. Και όταν το απρόβλεπτο έρχεται στην οθόνη, δεν σοκάρει απλά – ταράζει.
Η ταινία αυτή έχει χαρακτηριστεί ως «η πιο άβολη-ενοχλητική του 2025», δηλαδή δεν αρκείται στο να σε τρομάξει στιγμιαία, αλλά να σε ταράξει υπόγεια, ψυχολογικά. Αυτή η διαφοροποίηση είναι και η πιο κρίσιμη: δεν έρχεσαι αντιμέτωπος απλώς με jump scares, αλλά βυθίζεσαι σε μια εμπειρία αμφιβολίας και ανασφάλειας.
Οι σκηνοθέτες: δίδυμο ελληνικής καταγωγής που αλλάζει τους όρους του σινεμά τρόμου
Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει να γίνει και στους δημιουργούς της παραγωγής, που πίσω και βαθιά μέσα της έχει καθαρό ελληνικό DNA. Πίσω από την κάμερα βρίσκονται οι Danny και Michael Philippou, δίδυμα αδέλφια από την Αδελαΐδα της Αυστραλίας και -όπως προδίδει το επώνυμό τους- ελληνικής καταγωγής.
Το σκηνοθετικό δίδυμο κατάφερε μέσα σε ελάχιστο χρόνο να ταράξει τα νερά του σύγχρονου horror με μια αισθητική που συνδυάζει ρεαλισμό, πειραματισμό και ψυχολογική ένταση.
Γνωστοί αρχικά από το κανάλι τους στο YouTube, RackaRacka, με φανατικό κοινό και ακραίο χιούμορ, οι Philippou έκαναν ένα εντυπωσιακό άλμα στον κόσμο του κινηματογράφου. Ήδη από την πρώτη τους μεγάλου μήκους ταινία (Talk to Me, 2022) απέδειξαν πως η ελαφρότητα του YouTube δεν αναιρεί την ικανότητα να δημιουργήσουν σοβαρό, κινηματογραφικά στιβαρό έργο.
Το ελληνικό τους υπόβαθρο φαίνεται διακριτικά αλλά ουσιαστικά στη ματιά τους: η εμμονή με το υπερφυσικό, η έντονη συναισθηματική φόρτιση, οι “ρίζες” που καταδιώκουν τους πρωταγωνιστές — όλα αυτά είναι υλικά γνώριμα στη μεσογειακή αφήγηση.
Το αποτέλεσμα δεν είναι “ελληνικό” με την κλασική έννοια, αλλά αποπνέει μια εσωτερική γνώση της σκοτεινής πλευράς της ανθρώπινης εμπειρίας.
«Πρέπει ή δεν πρέπει να τη δεις»
Δεν θα σου πω ότι πρέπει να τη δεις αλλά, ειλικρινά, θα σου προτείνω να την απολαύσεις ως μία πρόκληση. Το να παρακολουθείς κάτι σκοτεινό — συνειδητά — είναι σαν να παίζεις με τη φωτιά. Δεν είναι το ίδιο με μια “καλή” ταινία δράσης ή μία κομεντί· απαιτεί από εσένα να μπεις στη ζώνη της αβεβαιότητας, της αργής αναπνοής, του ηχητικού υπόβαθρου που σκίζει τη σιωπή.
Αν τη δεις μόνος ή μόνη, πρόσεξε: θα θελήσεις σίγουρα να «γεμίσεις» εκείνη την άβολη ησυχία μετά το τέλος της, να δεις memes, αστεία reels και γενικά κάτι ανάλαφρο. Είναι μια ταινία που συνεχίζει να σε ταράζει και μετά το φινάλε. Και αυτό το υπογράφω.
Όπως γίνεται κατανοητό, το Bring Her Back δεν είναι για όλους και αυτό ακριβώς την κάνει πιο ενδιαφέρουσα. Αν είσαι φανατικός του τρόμου που αναζητεί νέες προκλήσεις, αυτή η ταινία είναι για σένα. Αν είσαι ένας casual θεατής που αποφεύγει το δυσάρεστο, υπάρχει πιθανότητα να τη βρεις εξαιρετικά δυσάρεστη.
Αντιθέτως, αν την αντέξεις: θα έχεις ζήσει μία εμπειρία. Όχι απλά μια “καλή ταινία” που θα ξεχάσεις αύριο αλλά μια ιστορία που θα κουβαλάς μέσα σου.
Δεν θέλω να σου προδώσω την υπόθεση, γιατί δεν θέλω να σε προκαταβάλω. Θέλω να πατήσεις play και να τεστάρεις τις αντοχές σου. Κι όταν τελειώσει, έλα να συζητήσουμε. Όχι για το αν σου άρεσε, αλλά για το τι σου προκάλεσε.
Πηγή: zappit.gr
