Ο Αλέκος Συσσοβίτης άνοιξε την καρδιά του, με αφορμή τη συμμετοχή του στη σειρά του Alpha «Porto Leone» στο περιοδικό ΟΚ! και στον δημοσιογράφο Αστέρη Κασιμάτη.
-Αλέκο, στα πρώτα σου επαγγελματικά βήματα εισέπραξες αμφισβήτηση επειδή δεν ήσουν απόφοιτος δραματικής σχολής;
Αυτό μέχρι και τώρα είναι ζωντανό μπροστά μου. Θα είμαι συνεχώς αντιμέτωπος με αυτό. Η ζήλια είναι χαρακτηριστικό συναίσθημα των ανθρώπων και προκαλεί ανταγωνισμό σε όλα τα επίπεδα. Μην ξεχνάμε ότι ένας άνθρωπος που έχει αφιερώσει τέσσερα χρόνια από τη ζωή του σε σχολές, όταν ακούει ότι κάποιος άλλος δεν το έχει κάνει και τον βλέπει να έχει αυτοπεποίθηση, τον αντιμάχεται. Υπάρχει η άποψη «δεν πήγες σε σχολή, είσαι υποδεέστερος». Εγώ απαντάω ότι πήγα στη σχολή της ζωής, που για μένα είναι μεγαλύτερο μάθημα.
-Πριν γίνεις ηθοποιός, μεταξύ άλλων δούλεψες και στη νύχτα. Υπέκυψες σε απαγορευμένες προκλήσεις και πάθη;
Αν δουλεύεις νύχτα, αναπόφευκτα θα έρθεις αντιμέτωπος με πειρασμούς, που λόγω νιότης, περιέργειας και διάθεσης για εμπειρίες σε οδηγούν να τους δοκιμάσεις. Ποτέ δεν έχανα το μέτρο. Αυτός ήταν ο αξιοκρατικός τρόπος με τον οποίο με μεγάλωσαν οι γονείς μου. Να αφεθούμε στο πάθος για οτιδήποτε, αλλά να έχουμε μέτρο, αλλιώς καταστρεφόμαστε. Δεν υπήρχε λόγος να καταστραφώ.
Δεν ήμουν ένας ψυχικά και διαταραγμένος νέος, που έπρεπε να βρει αποκούμπι στα ναρκωτικά ή στο πολύ σεξ. Ό,τι και να δοκίμασα είχα μέτρο. Γι’ αυτό είμαι εδώ παρών. Έχω θάψει κολλητούς μου που δεν είχαν μέτρο. Τέσσερις έφυγαν από ναρκωτικά, κάποιοι άλλοι από ατυχήματα και κάποιοι από AIDS στη δεκαετία του ’80, όταν πρωτοεμφανίστηκε στην Ελλάδα. Ο Ηλίας Καπετανάκος είπε μια ατάκα που μου αρέσει κι εμένα πολύ: «Η τύχη πάει στους δουλευτές και εγώ δούλευα για την τύχη μου. Δεν την αφήνω έτσι».
Πηγή: zappit.gr
