Η Λούσι Πάουελ, μέχρι πρόσφατα επικεφαλής της Βουλής των Κοινοτήτων (Leader of the House of Commons), εκλέχτηκε στη θέση της νέας Αντιπροέδρου του Εργατικού Κόμματος, διαδεχόμενη την Άντζελα Ρέινερ που παραιτήθηκε τον Σεπτέμβριο.
Η εκλογή της σηματοδοτεί μια αλλαγή στην εσωτερική ισορροπία του κόμματος, μια στροφή προς μια πιο ανοιχτή, συμμετοχική προσέγγιση που στηρίζεται από τη βάση.
Το μήνυμα της νέας Αντιπροέδρου
Μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος, η Πάουελ δήλωσε ότι «η επιθυμία για αλλαγή είναι απτή» και ότι οι πολίτες «αισθάνονται πως η κυβέρνηση δεν είναι αρκετά τολμηρή για να προσφέρει την αλλαγή που υποσχεθήκαμε». Παράλληλα υπογράμμισε πως «το Εργατικό Κόμμα δεν θα νικήσει προσπαθώντας να μιμηθεί το Reform UK, αλλά χαράσσοντας τον δικό του προοδευτικό δρόμο».
Με τα λόγια αυτά, η νέα αντιπρόεδρος διαφοροποιήθηκε ουσιαστικά από την κυβερνητική γραμμή. Αν και δήλωσε ότι θα συνεργαστεί με την ηγεσία και τον Κιρ Στάρμερ, η φωνή της ήταν κριτική και έδωσε το στίγμα μιας διαφορετικής κατεύθυνσης: περισσότερο τολμηρής, περισσότερο αξιακής και λιγότερο τακτικιστικής. Η τοποθέτησή της σημαίνει ότι η βάση του κόμματος ζητά να ακουστεί πιο δυνατά και να μην αφήνει την πολιτική ατζέντα να καθορίζεται από τους αντιπάλους.
Το πολιτικό στίγμα της Πάουελ
Η Λούσι Πάουελ, βουλευτής του Μάντσεστερ από το 2012, ανήκει στο «ήπιο αριστερό» (soft left) ρεύμα των Εργατικών. Στην εκστρατεία της έδωσε έμφαση στην ανάγκη να ξαναβρεί το κόμμα επαφή με τα μέλη και τις τοπικές κοινότητες, να μιλήσει πιο καθαρά για τις αξίες του και να θέσει στο επίκεντρο την καθημερινότητα των ανθρώπων.
Ως προτεραιότητες ανέφερε την καταπολέμηση της παιδικής φτώχειας και τη στήριξη των τοπικών αρχών, λέγοντας πως «δεν μπορεί να είναι αποδεκτό δήμοι που διοικούνται από το Εργατικό Κόμμα να βρίσκονται σε οικονομική κρίση λόγω άνισης χρηματοδότησης».
Τι σημαίνει η εκλογή της
Η εκλογή της Πάουελ δεν συνοδεύεται από κυβερνητικό χαρτοφυλάκιο όπως ίσχυε πριν όταν η Ράινερ ήταν και αντιπόεδρος της κυβέρνησης αφού αυτή τη θέση την έχει τώρα ο υπουργός Δικαιοσύνης Ντέιβιντ Λάμι. Αυτό, από τη μια, περιορίζει την άμεση εμπλοκή της στη διαμόρφωση κυβερνητικής πολιτικής. Από την άλλη, όμως, της δίνει ελευθερία κινήσεων και τη δυνατότητα να εκφράζει πιο ανοιχτά τις θέσεις της και την κριτική της. Δεν είναι δεσμευμένη από την πειθαρχία της υπουργικής ευθύνης και μπορεί να λειτουργεί ως φωνή της βάσης, ενισχύοντας έτσι την απήχηση των μελών μέσα στο κόμμα.
Μπορεί να γίνει η Πάουελ “η Βασίλισσα του Βορρά” όπως αντίστοιχα αποκαλείται ο Άντι Μπέρναμ δήμαρχος του Μάντσεστερ, ο οποίος επίσης έχει ισχυρή κριτική φωνή για την διακυβέρνηση του Κιρ Στάρμερ; Η παρουσία της Πάουελ στον ρόλο της αντιπροέδρου αναμένεται να πιέσει την ηγεσία να στραφεί περισσότερο προς κοινωνικά και προοδευτικά ζητήματα, κάτι που αντανακλά τις απαιτήσεις μεγάλου μέρους της κομματικής βάσης.
Η εκλογή της Λούσι Πάουελ ως αντιπροέδρου δεν είναι απλώς μια αλλαγή προσώπου, αλλά αναδεικνύει το ρεύμα που υπάρχει στα μέλη των Εργαρτικών και την απογοήτευση που καταγρα΄φεται στο πρόσωπο του Στάρμερ. Επιπλέον, ενισχύεται η φωνή της βάσης και η ανάγκη για πιο ξεκάθαρη προοδευτική κατεύθυνση. Η θέση της χωρίς κυβερνητικό χαρτοφυλάκιο της δίνει μεγαλύτερη ανεξαρτησία να εκφράζει την κριτική της και να κατευθύνει τη συζήτηση στο εσωτερικό του κόμματος. Το ερώτημα πλέον είναι πώς θα ισορροπήσει ανάμεσα στη στήριξη της ηγεσίας και στη συνέχιση μιας ανεξάρτητης παρουσίας.
