Οι πρώτοι εννέα μήνες της δεύτερης διακυβέρνησης Τραμπ στις ΗΠΑ βασίστηκαν στην αρχή ότι ακόμη και αν δεν σας αρέσει αυτό που κάνει, είναι μάταιο να προσπαθήσετε να τον σταματήσετε. Σε πολλές περιπτώσεις, προσπέρασε τους διάφορους νομικούς και πολιτικούς ελέγχους και ισορροπίες που έχουν σαν στόχο τον περιορισμό της παντοδυναμίας των προέδρων και επέβαλε την τολμηρή του άποψη για τεράστια εκτελεστική εξουσία.
Διέλυσε δεκαετίες συμβατικών πρακτικών στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, εξαπολύοντας εμπορικούς πολέμους και απορρίπτοντας συμμάχους. Έστειλε στρατεύματα σε πόλεις των ΗΠΑ, πυροδοτώντας συνταγματικές κρίσεις, διέλυσε ολόκληρες κυβερνητικές υπηρεσίες και έχει εκφοβίσει πανεπιστήμια, δικηγορικά γραφεία, οργανισμούς μέσων ενημέρωσης και εταιρικούς ηγέτες, οι οποίοι υπέκυψαν στη θέλησή του.
Όμως όπως έδειξαν οι χθεσινές κάλπες στις δημοτικές εκλογές της Νέας Υόρκης και οι πολιτειακές στη Βιρτζίνια και το Νιου Τζέρσεϊ, φαίνεται ότι τελικά οι άμυνες της δημοκρατίας δεν έχουν ατονήσει. Η συνταγματική και πολιτική λογοδοσία είναι αναδρομική και χρειάζεται μάλλον χρόνο για να ενεργοποιηθεί.
Τα πολιτικά κινήματα ξεκινούν πάντα με μικρά βήματα. Χρειάστηκαν χρόνια για να ενισχυθεί το κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα και η αντίσταση στον πόλεμο του Βιετνάμ. Αλλά κάθε επίδειξη διαφωνίας γεννά περισσότερα.
Η αντίδραση του Τραμπ
Από την προεδρική καριέρα του Τραμπ, το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι αντιδρά με επιθετικότητα σε ό,τι θεωρεί οπισθοδρόμηση, τιμώντας το μότο της ζωής του ότι κάθε λογαριασμός πρέπει να λύνεται. Άλλωστε, φαίνεται ότι δεν υπάρχει καμία εποπτεία στην Ουάσιγκτον για τα επιθετικά παιχνίδια εξουσίας του – όπως δείχνουν και οι φαινομενικά άνομες ανατινάξεις που έχει διατάξει για φερόμενα σκάφη διακίνησης ναρκωτικών στον Ειρηνικό και την Καραϊβική.
Κάθε ένδειξη ότι η επιρροή του Τραμπ υποχωρεί εξισορροπείται από ένα σημείο δεδομένων που δείχνει τον ζήλο του για έλεγχο – όπως τα διευθυντικά στελέχη των εταιρειών που έσπευσαν να χρηματοδοτήσουν την προτεινόμενη νέα αίθουσα χορού πολλών εκατομμυρίων δολαρίων στον Λευκό Οίκο.
Δυσκολίες
Ο Αμερικανός πρόεδρος απορρίπτει τις κατηγορίες ότι βρίσκεται σε ένα αντισυνταγματικό ταξίδι εξουσίας, ασυμβίβαστο με τις ιδρυτικές αξίες της Αμερικής, όμως πιστεύει επίσης ότι κατέχει ακαταμάχητη δύναμη: «Δεν είμαι δικτάτορας… (αλλά) έχω το δικαίωμα να κάνω ό,τι θέλω», είχε δηλώσει στο υπουργικό του συμβούλιο τον Αύγουστο, αναφερόμενος στην καταστολή του εγκλήματος στις αμερικάνικες πόλεις.
Οι αμφισβητούμενες αντιλήψεις του Τραμπ για τις εξουσίες του προέδρου και η επιμονή του να αμφισβητεί τα συνταγματικά όρια τροφοδοτήθηκαν εν μέρει και από τη συντηρητική πλειοψηφία στο Ανώτατο Δικαστήριο, το οποίο έκρινε ότι οι πρόεδροι έχουν σημαντική ασυλία από δίωξη για επίσημες πράξεις εν ενεργεία. Αλλά οι ίδιοι αυτοί δικαστές φάνηκαν να ενοχλούνται από την επίκληση από τον Τραμπ των εξουσιών έκτακτης ανάγκης για την επιβολή δασμών.
Παρά τις πολλαπλές ήττες στις εκλογές της Νέα Υόρκη και διαφόρων πολιτειών, ασφαλώς αυτή την εβδομάδα δεν σηματοδοτεί την αρχή του τέλους της προεδρίας Τραμπ, όμως ίσως μπορεί να θεωρηθεί ως το τέλος της θυελλώδους αρχής της δεύτερης θητείας του.
Πηγή: CNN
