Ο φρικιαστικός θάνατος της 22χρονης Elizabeth Short μπέρδεψε τους ερευνητές του Λος Άντζελες στα τέλη της δεκαετίας του 1940 και παρέμεινε θα ίντριγκας στις δεκαετίες που ακολούθησαν.
Μαύρη Ντάλια είναι το ψευδώνυμο που δόθηκε μετά θάνατον στην Αμερικανίδα ηθοποιό Elizabeth Short που δολοφονήθηκε στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια το 1947. Επειδή το πτώμα της ακρωτηριάστηκε και κόπηκε στη μέση, η υπόθεσή της απασχόλησε ιδιαίτερα την κοινή γνώμη.
Γύρω στις 10 π.μ. στις 15 Ιανουαρίου 1947, η Betty Bersinger έσπρωχνε την κόρη της σε ένα καροτσάκι μέσα από το τμήμα Leimert Park στο Νότιο Λος Άντζελες, όταν κάτι της τράβηξε την προσοχή ανάμεσα στα ζιζάνια και τα κενά οικόπεδα.
Ένα γυμνό γυναικείο σώμα, κομμένο στη μέση, βρισκόταν ακριβώς έξω από το πεζοδρόμιο, με την έντονη λευκότητα του δέρματός της να αντισταθμίζεται από μαύρα μαλλιά και παραμορφώσεις..
Η Bersinger έτρεξε στο σπίτι ενός γείτονα για να καλέσει την αστυνομία, πυροδοτώντας μια φρενίτιδα που κατέκλυσε πολλά τμήματα του LAPD και δημοσιογράφους από τις αδυσώπητα ανταγωνιστικές εφημερίδες της πόλης θέτοντας τις βάσεις για μια από τις πιο διάσημες ανεξιχνίαστες υποθέσεις της χώρας.
Μια αυτοψία διαπίστωσε ότι το θύμα είχε χαθεί από επαναλαμβανόμενα χτυπήματα στο πρόσωπο και την επακόλουθη απώλεια αίματος, την διχοτόμηση του κορμού και άλλους ακρωτηριασμούς.
Όσον αφορά την ταυτότητά της, ένας συντάκτης στο Examiner πρότεινε την αποστολή δακτυλικών αποτυπωμάτων μέσω του “Soundphoto” της εφημερίδας – μιας πρώιμης μηχανής φαξ – σε ένα γραφείο στην Ουάσιγκτον, DC, όπου θα μπορούσαν να μεταδοθούν στο FBI. Μέχρι το απόγευμα της 16ης Ιανουαρίου, οι αρχές είχαν ταιριάξει τα αποτυπώματα με εκείνα της 22χρονης Elizabeth Short, η οποία εργαζόταν στο παρελθόν σε βάση του στρατού στην Καλιφόρνια και κάποτε είχε συλληφθεί για κατανάλωση αλκοόλ ενώ ήταν ανήλικη.
Ένα τηλεφώνημα στη μητέρα της Short στη Μασαχουσέτη έφερε περισσότερες πληροφορίες για το ιστορικό της, ενώ οι έρευνες στο κοντινό Λονγκ Μπιτς αποκάλυψαν το γάντζο που έγινε βασικό στοιχείο των πρωτοσέλιδων: Το θύμα ήταν γνωστό εκεί ως η «Μαύρη Ντάλια», εξαιτίας της προτίμησής της για τα μαύρα φορέματα και την ταινία του προηγούμενου έτους The Blue Dahlia.
Η Elizabeth Short, γνωστή ως «Μαύρη Ντάλια» και ένας άγνωστος άνδρας, στα μέσα της δεκαετίας του 1940
Οι ερευνητές συνέλαβαν τον παντρεμένο πωλητή Robert “Red” Manley, ο οποίος συνάντησε τη Short στο Σαν Ντιέγκο και την άφησε στο ξενοδοχείο Biltmore του Λος Άντζελες στις 9 Ιανουαρίου, την ημερομηνία της τελευταίας φοράς που εθεάθη. Ο Manley αργότερα αναγνώρισε ένα από τα παπούτσια του θύματος και ένα πορτοφόλι που βρέθηκε κοντά στον τόπο του εγκλήματος. Το άλλοθί του ελέγθηκε και τελικά εκείνος απαλλάχθηκε.
Στα τέλη Ιανουαρίου, ένας φάκελος με κομμένες λέξεις και τη φράση “Heaven is Here!” έφτασε στο γραφείο του Εξεταστή. Μέσα ήταν μια συλλογή από προσωπικά έγγραφα της Short, συμπεριλαμβανομένου του πιστοποιητικού γέννησής της, της κάρτας κοινωνικής ασφάλισης και ενός βιβλίου διευθύνσεων με το όνομα “Mark Hansen” στο εξώφυλλο.
Η αστυνομία εντόπισε περίπου 75 άνδρες από το βιβλίο, οι περισσότεροι από τους οποίους είχαν γνωρίσει μόνο για λίγο τον ιδιοκτήτη του, καθώς και τον Hansen, έναν επιτυχημένο ιδιοκτήτη νυχτερινού κέντρου. Ο Hansen επιβεβαίωσε ότι η Short είχε τρακάρει στο σπίτι του και σύντομα διαγράφηκε από τη λίστα των υπόπτων.
Εν τω μεταξύ, οι αρχές βρέθηκαν να ψάχνουν αντιγραφές επιστολών από τον φερόμενο δολοφόνο, να ακούνε ψεύτικες ομολογίες και να παρακολουθούν άλλα εγκλήματα που σχετίζονταν δυνητικά, συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας με το κόκκινο κραγιόν τον Φεβρουάριο του 1947.
Φωτογραφία απειλητικής επιστολής που συναρμολογήθηκε από γράμματα εφημερίδων που απευθυνόταν στην “Los Angeles Herald-Express” και ισχυρίζεται ότι γράφτηκε από τον δολοφόνο της Elizabeth Short, Λος Άντζελες, Καλιφόρνια, 1947
Ένα νέο στοιχείο προέκυψε το επόμενο έτος όταν ο πρώην κάτοικος του Λος Άντζελες, Leslie Dillon, που ζούσε τότε στη Φλόριντα, επικοινώνησε με το αστυνομικό τμήμα για έναν γνωστό που μπορεί να δολοφόνησε την Short.
Πιστεύοντας ότι ο Dillon είναι ο πραγματικός δολοφόνος με διχασμένη προσωπικότητα, ο ψυχίατρος του LAPD Dr. Joseph Paul De River τον παρέσυρε δυτικά και έβαλε μέλη της διαβόητης “Ομάδας Gangster” του τμήματος να τον κρατήσουν για να του αποσπάσουν ομολογία. Η έναρξη μιας έρευνας του 1949 οδήγησε σε αδιευκρίνιστα στοιχεία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το μυστήριο Short να πεταχτεί στον κάτω κόσμο των ανεξιχνίαστων υποθέσεων.
Στοιχεία σχετικά με τη δολοφονία της Εlizabeth Short σκορπισμένα σε ένα τραπέζι στο γραφείο του εισαγγελέα του Λος Άντζελες, Λος Άντζελες, Καλιφόρνια, 1947: ένα απόκομμα εφημερίδας για τον θάνατο του υποτιθέμενου αρραβωνιαστικού της Short, πιστοποιητικό γέννησης της Short, μια επαγγελματική κάρτα, μια απειλητική επιστολή συγκεντρωμένη από εφημερίδα γράμματα, έλεγχος αποσκευών από αποθήκη λεωφορείων Greyhound, τηλεγράφημα της Western Union και πολλές φωτογραφίες της Short
Ο φόνος έγινε δημοφιλές λογοτεχνικό θέμα
Η ιστορία Μαύρης Ντάλιας πήρε νέα ζωή στον λογοτεχνικό κόσμο του John Gregory Dunne με το True Confessions, ενώ ακολούθησε το The Black Dahlia (1987) του James Ellroy, με φανταστικές αλλά συναρπαστικές αφηγήσεις αυτών και άλλων έργων που ενισχύουν ορισμένους μη κολακευτικούς μύθους για την προσωπική ζωή της Short.
Σύντομα εμφανίστηκε μια νέα ομάδα συγγραφέων για να αποκαλύψει τις προσωπικές τους συνδέσεις με την υπόθεση, ξεκινώντας με το πολυμελετημένο Daddy Was the Black Dahlia Killer (1995) όπου η Janice Knowlton αποκαλύπτει ότι ο πατέρας της είχε σκοτώσει την Short. Ο πρώην ντετέκτιβ του LAPD Steve Hodel παρουσίασε ένα πιο πειστικό επιχείρημα στο Black Dahlia Avenger: The True Story (2003) αφού ανακάλυψε ότι ο πατέρας του, George, ήταν ύποπτος στην υπόθεση. O συνάδελφος ερευνητής Larry Harnisch έφερε ανατροπή στις εκτιμήσεις του και η αξιοπιστία του Hodel χτυπήθηκε όταν ισχυρίστηκε επίσης ότι ο πατέρας του ήταν ο Ζοdiac και ήταν ο δολοφόνος.
Ο Βρετανός συγγραφέας Piu Eatwell έβαλε μαχαίρι στη διάλυση της υπόθεσης με το Black Dahlia, Red Rose, το οποίο επανεξέτασε τα στοιχεία εναντίον του Dillon και την πιθανότητα συγκάλυψης του LAPD.
