Βάσει των exit poll, ο ακροδεξιός λαϊκιστής με την απερίφραστα ξενοφοβική και αντι-ισλαμική ρητορική κατόρθωσε να ανατρέψει τα εις βάρος του προγνωστικά
Ασφαλώς, η επικράτηση του Βίλντερς δεν συνεπάγεται επ’ ουδενί ότι θα είναι σε θέση να σχηματίσει κυβέρνηση την επαύριο της μεγάλης επιτυχίας του. Κυβέρνηση συνεργασίας προφανώς, εφόσον η παράδοση στα πολιτικά πράγματα της Ολλανδίας, σχεδόν ανέκαθεν, απέκλειε σταθερά την ανάληψη της εκτελεστικής εξουσίας από ένα και μόνο κόμμα.
Συνεπώς, ενώ ο Γκέερτ Βίλντερς ήταν αυτός που οδήγησε το «Κόμμα για την Ελευθερία» (PVV) σε μια εκλογική νίκη -και με μεγάλη διαφορά από τους αντιπάλους του- δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα βρει ανταπόκριση στην έκκληση που έχει ήδη αρχίσει να απευθύνει προς τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα, προκειμένου η Ολλανδία να μην μείνει ακυβέρνητη.
Συγκεκριμένα, το PVV του Βίλντερς αναμένεται να καταλάβει 35 έδρες, έναντι 25 του αριστερότροπου συνασπισμού οικολόγων και εργατικών (GL/PvdA), υπό την ηγεσία του Φρανς Τίμερμανς, πρώην αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Στην τρίτη θέση με 24 έδρες προβλέπεται ότι θα τερματίσει η παράταξη του επί 12 και πλέον έτη πρωθυπουργού της Ολλανδίας Μαρκ Ρούτε, το φιλελεύθερο-συντηρητικό «Κόμμα για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία» (VVD).
Η διάδοχος του Ρούτε στην ηγεσία του VVD, η κουρδικής καταγωγής, πάλαι ποτέ πρόσφυγας στην Κω, 46χρονη Ντιλάν Γεσιλγκέζ-Ζεγκέριους, η οποία είχε διατελέσει υπουργός Δικαιοσύνης στην τελευταία κυβέρνηση, έχει ήδη δηλώσει πως «δεν βλέπω τον Βίλντερς να σχηματίζει κυβέρνηση, καθώς δεν μπορεί να εξασφαλίσει κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Το παιχνίδι τώρα είναι στα δικά του χέρια και αυτός θα πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να γίνει πρωθυπουργός και να κυβερνήσει».
Πίσω από το VVD, στην τέταρτη θέση με 20 έδρες, προβλέπεται ότι θα τερματίσει το κεντροδεξιό «Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο» (NSC), το κόμμα του κεντροδεξιού βουλευτή Πίετερ Όμτζιγκτ. Ο οποίος αφήνει κάποια περιθώρια συνεργασία με τον Βίλντερς, παρόλον ότι τονίζει σε δηλώσεις του ότι η «επίτευξη συμφωνίας μαζί του θα είναι εξαιρετικά δύσκολη».
Οι 35 έδρες του Γκέερτ Βίλντερς, υπερδιπλάσιες από εκείνες που είχε καταλάβει η παράταξή του στις προηγούμενες εθνικές εκλογές το 2021, πιστοποιούν έμπρακτα τη στροφή των Ολλανδών προς την ακροδεξιά. Επιβραβεύοντας μια «τραμπ-ιζουσα», οξύτατη -ή ακόμη και χολερική- ρητορική, με κεντρικό άξονα την εχθρότητα προς το Ισλάμ και, ευρύτερα, τους μετανάστες και πρόσφυγες που φτάνουν στην Ολλανδία.
