Σαν σήμερα, 14 Φεβρουαρίου 1929 | Η διαβόητη σφαγή της ημέρας του Αγίου Βαλεντίνου

Η ιστορία της διαβόητης Σφαγής της  ημέρας του Αγίου Βαλεντίνου, έμεινε γνωστή για την αχρειότητα και τη θηριωδία στα εγκληματικά χρονικά των ΗΠΑ. 

Γενικά, η Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου έχει να κάνει με την αγάπη, τις καρδιές, τους φίλους και παρεμφερή πράγματα, σωστά; Λοιπόν, αυτό δεν ισχύει και για τη μαφία. Για αυτούς, αυτή ήταν απλώς η τέλεια μέρα για να βάλουν τέλος στους εχθρούς τους και να γράψουν ιστορία. Γνωστή ως Σφαγή της Ημέρας του Αγίου Βαλεντίνου, στις 14 Φεβρουαρίου 1929, σηματοδότησε την κορύφωση ενός αιματηρού πολέμου συμμοριών στο Σικάγο, και παρόλο που είναι ένα πολύ γνωστό επεισόδιο στην αμερικανική ιστορία, η υπόθεση δεν λύθηκε ποτέ. Λοιπόν, τι ακριβώς συνέβη εκείνη την αιματηρή Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου; Ποιος ηγήθηκε της σφαγής; Και το πιο σημαντικό, γιατί μια από τις σημαντικότερες ποινικές υποθέσεις δεν λύθηκε ποτέ;

Ανήμερα της γιορτής των ερωτευμένων, Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 1919 και  ώρα 10.30 το πρωί , μέσα σε ένα γκαράζ στη βόρεια πλευρά του Σικάγου  ήταν εφτά πρωτοπαλίκαρα του ιρλανδικής καταγωγής γκάγκστερ Τζορτζ «Μπαγκς» Μόραν, συνεργάτη του Γέιλ και Νο 1 εχθρού του Καπόνε, τα οποία εκτελέστηκαν από άντρες ντυμένους αστυνομικούς. Ο Μόραν στάθηκε τυχερός γιατί κατέφθασε αργοπορημένος στο γκαράζ και μόλις αντιλήφθηκε το περιπολικό, έφυγε και τη γλίτωσε.

Εκείνη η μέρα παραμένει ακόμα και σήμερα ένα από τα πιο ζοφερά παραδείγματα της μαφιόζικής δράσης.

Κάποιοι μπορεί να αναρωτιούνται ποιά ήταν η συνέχεια της ιστορίας εννοώντας αν καταδικάστηκε κανείς για μαζική δολοφονία. Δυστυχώς, δεν διέθεταν επαρκή στοιχεία για να φέρουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου τον Αλ Καπόνε. Παρόλο που και η αστυνομία και η κοινή γνώμη γνώριζαν ότι εκείνος ήταν ο υπαίτιος της σφαγής.

“Αυτοί οι φόνοι ξεπερνούν ό,τι μπορεί να κατανοήσει μια πολιτισμένη πόλη. Η σφαγή εφτά ανθρώπων μέρα μεσημέρι εγείρει την ερώτηση για το Σικάγο: Είναι πράγματι αβοήθητο;”. γράφει η εφημερίδα Chicago Tribune για τη Σφαγή της Ημέρας του Αγίου Βαλεντίνου στο φύλλο της επόμενης μέρας, 15η Φεβρουαρίου 1929. Κι αυτή η ερώτηση ήταν στο μυαλό όλων των πολιτών.