Πως η απεγνωσμένη προσπάθεια ενός θύματος να ξεφύγει οδήγησε στην αποκάλυψη του κυκλώματος
Το trafficking, δηλαδή η εμπορία λευκής σάρκας από αδίστακτες συμμορίες που εκμεταλλεύονται ευάλωτες και σε ανάγκη κοπέλες, δεν είναι απλώς μια παράνομη δουλειά. Είναι πια μια βιομηχανία που απλώνει τα δίχτυα της σε όλον τον κόσμο, με θύματα επίσης από όλο τον κόσμo.
Καθημερινά χιλιάδες γυναίκες εξαφανίζονται και δεν υπάρχει περίπτωση να τις βρει κανείς ποτέ, εκτός αν αποκαλυφθεί ποτέ κάποιο κύκλωμα, κάποια μικρή ή μεγάλη συμμορία.
Τα ποσά που αποκομίζουν αυτά τα κυκλώματα καθημερινά ανέρχονται σε δισεκατομμύρια και πολλοί θεωρούν το trafficking μια βιομηχανία ανταγωνιστική της εμπορίας ναρκωτικών και της εμπορίας όπλων.
Όλες οι επιχειρήσεις εμπορίας γυναικών που εξωθούνται στην πορνεία είναι «στημένες» με παρόμοιο τρόπο.
Υπάρχουν τα «κεντρικά» της επιχείρησης, που ανάλογα με την οικονομική ευρωστία της, διαθέτει ένα ή περισσότερα, μικρά ή μεγάλα σπίτια ή και κτίρια ολόκληρα πολλαπλών «υπηρεσιών», όπου οι «πελάτες» εκτός από την γυναίκα που θα διαλέξουν, μπορεί και να καταναλώσουν εκτός από ποτά και κάποιες ποσότητες ναρκωτικών της αρεσκείας τους. Εξ άλλου πολλές από τις σπείρες ναρκωτικών, έχουν ως παράπλευρη επιχείρηση και την εμπορία γυναικών.
Η σπείρα των Ουζμπέκων που αποκαλύφθηκε χθες, δρούσε με παρόμοιο τρόπο, σε σχετική μικρογραφία, αν και επειδή όπως φαίνεται οι «δουλειές» πήγαιναν καλά, είχε δυο «σπίτια» που φιλοξενούσαν τις 9 κοπέλες, που είχαν καταφέρει να παρασύρουν.
Επικεφαλής ήταν μια 40χρονη Ουζμπέκα, που μαζί με τον 35χρονο Αλβανό φίλο της, είχαν αναλάβει την «διαχείριση» των «κοριτσιών». Μέσα στα «καθήκοντα της «διαχείρισης», ήταν και το ξυλοφόρτωμα των κοριτσιών, είτε γιατί έκριναν ότι ήταν απείθαρχα, αλλά και συχνά χωρίς λόγο, απλώς για παραδειγματισμό και εκφοβισμό. Ο φόβος που εμπνέουν οι μαστροποί στα θύματα τους, που συχνά φτάνει μέχρι και τον φόνο, είναι βασικός για την «εύρυθμη» λειτουργεία, παρόμοιων «επιχειρήσεων». Τις εισπράξεις τις κρατούσε σχεδόν ολοκληρωτικά η επικεφαλής και τα κορίτσια ζούσαν με αμοιβή κάπου δέκα ευρώ την ημέρα, γιατί είχαν να «εξοφλήσουν» τα χρέη για τη μεταφορά τους και για την έκδοση άδειας παραμονής.
Στην συμμορία ανήκε επίσης μία Ουζμπέκα που διέμενε στον Ουζμπεκιστάν που «ψάρευε» τα θύματα που κατόπιν έρχονταν σε επικοινωνία μέσω Ίντερνετ με την επικεφαλής 40χρονη στη Αθήνα. Έστι είχε γίνει και με το τελευταίο θύμα, όπου η υπόσχεση που δόθηκε ήταν ότι θα έβγαζε γύρω στα 600 ευρώ την ημέρα από την δουλειά της, χωρίς να γνωρίσουμε, αν είχε μάθει ποια ακριβώς θα ήταν η «δουλειά» της. Η Ουζμπέκα την διευκόλυνε κατόπιν να φύγει από το Ουζμπεκιστάν και να φτάσει στα σύνορα της Ελλάδας με την Βουλγαρία, όπου και την παρέλαβε ο τέταρτος της συμμορίας, ένας Βούλγαρος , για να την μεταφέρει στην Αθήνα.
Όταν έφτασε στην Αθήνα κατάλαβε τι ακριβώς γινόταν και χρειάστηκε ένα καλό ξυλοφόρτωμα για να το εμπεδώσει καλύτερα.
Στο επόμενο διάστημα ζώντας μέσα σε άθλιες συνθήκες, αναγκαζόταν να εκδίδεται καθημερινά, επί δωδεκάωρο χωρίς διακοπή, ενώ από τις υπηρεσίες της σ’ αυτό το διάστημα το «κατάστημα» είχε καταφέρει να εισπράξει περισσότερα απί 37.000 ευρώ.
Στις αρχές Ιουνίου το θύμα άγνωστο πως κατάφερε να στείλει στην μητέρα της στο Ουζμπεκιστάν 1.500, από τις εισπράξεις του οίκου ανοχής.
Η 40χρονη Ουζμπέκα μαστροπός το αντιλήφθηκε μόλις την περασμένη Τετάρτη, όπου άρχισε να την δέρνει ανελέητα μπροστά στις άλλες κοπέλες για παραδειγματισμό. Στην συνέχεια την μετέφεραν σε ένα διαμέρισμα που είχαν στην οδό Νεοφύρου Μεταξά, μαζί με τον Αλβανό φίλο της, την γρονθοκόπησαν στο κεφάλι, την απείλησαν με μαχαίρι και μετά άρχισαν να την χτυπάνε με καρέκλα σε όλο της το σώμα. Πιθανόν να είχαν και πρόθεση να την βγάλουν από την μέση.
Τρομοκρατημένη και αιμόφυρτη η άτυχη κοπέλα, κατάφερε να βγει στο μπαλκόνι και να κρεμαστεί από τα κάγκελα. Πιθανόν η πρόθεση της να ήταν να πέσει στο κενό για να γλυτώσει από τη ζωή που ζούσε.
ΟΙ περαστικοί που την είδαν να κρέμεται από τα κάγκελα, κάλεσαν αμέσως την αστυνομία και οι αστυνομικοί που ανέβηκαν στο διαμέρισμα δεν άργησαν να καταλάβουν την αλήθεια.
Η άτυχη κοπέλα μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με σοβαρά τραύματα στο κεφάλι, ενώ η 40χρονη μαστροπός και ο σύντροφος της συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα.
Στην συνέχεια οι αστυνομικοί βρήκαν και τα υπόλοιπα κορίτσια του οίκου ανοχής, ενώ έχει εκδοθεί ένταλμα και για τους δυο συνεργούς.
Το θύμα ήδη έχει μεταφερθεί στο Ουζμπεκιστάν όπως ήταν η επιθυμία της.
Τα σωματικά της τραύματα θα θεραπευτούν, αλλά τα ψυχικά κανείς δεν γνωρίζει πως και πότε θα θεραπευτούν.
Αυτή η ιστορία μπορεί να είχε σχετικά «αίσιο» τέλος, αλλά την ίδια στιγμή εκατοντάδες χιλιάδες η και εκατομμύρια, γυναίκες και νερά ανήλικα παιδιά, συχνά και κάτω των δέκα ετών, ζουν μια ζωή που μοιάζει περισσότερο με κόλαση.
