Η θλιμμένη πριγκίπισσα που `έφυγε` μόλις βρήκε την ευτυχία, θα γιόρταζε τα 63 της χρόνια την 1η Ιουλίου του 1961. Ακολουθεί ένα αφιέρωμα για τη ζωή της.
«Θα ήθελα να είμαι βασίλισσα στις καρδιές των ανθρώπων». Lady Diana Η πριγκίπισσα Νταϊάνα, γνωστή ευρέως ως η “Πριγκίπισσα του Λαού,” υπήρξε μια από τις πιο αγαπητές και επιδραστικές προσωπικότητες της σύγχρονης εποχής. Γεννημένη σε μια ευγενή οικογένεια, η Νταϊάνα Σπένσερ μεγάλωσε με παραδοσιακές αξίες, αλλά η είσοδός της στη βασιλική οικογένεια την εκτόξευσε σε μια παγκόσμια σκηνή που έμελλε να αλλάξει τη ζωή της και τη ζωή πολλών άλλων για πάντα. Η γαμήλια τελετή της με τον Πρίγκιπα Κάρολο αποτέλεσε μια από τις πιο εμβληματικές στιγμές στην ιστορία των σύγχρονων βασιλικών οικογενειών, με εκατομμύρια τηλεθεατές να παρακολουθούν αυτό το γεγονός με ενθουσιασμό. Ωστόσο, η ζωή της Νταϊάνα δεν περιορίστηκε στα βασιλικά καθήκοντα και την πολυτελή καθημερινότητα. Αντίθετα, η πριγκίπισσα αποφάσισε να αφιερώσει μεγάλο μέρος της ζωής της σε φιλανθρωπικές δραστηριότητες και να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη σε θέματα κοινωνικής δικαιοσύνης και υγείας. Με την αφοσίωσή της σε θέματα όπως η καταπολέμηση του HIV/AIDS, η εκστρατεία κατά των ναρκών ξηράς και η υποστήριξη των παιδιών και των αστέγων, η Νταϊάνα κατάφερε να χρησιμοποιήσει την δημοσιότητά της για να φέρει πραγματική αλλαγή. Η αμεσότητα, η ζεστασιά και η ειλικρίνεια της την έκαναν ιδιαίτερα αγαπητή και της χάρισαν το προσωνύμιο “Πριγκίπισσα του Λαού.” Παρά τις προσωπικές δυσκολίες που αντιμετώπισε, η Νταϊάνα παρέμεινε σταθερή στις αξίες της και κατάφερε να αφήσει ένα ανεξίτηλο σημάδι στον κόσμο. Η κληρονομιά της συνεχίζει να εμπνέει και να καθοδηγεί φιλανθρωπικές πρωτοβουλίες, διατηρώντας ζωντανή τη μνήμη της και το έργο της.
Εικοσιεπτά χρόνια περίπου έχουν περάσει από εκείνο το μοιραίο βράδυ, που η πριγκίπισσα Diana άφησε την τελευταία της πνοή – σε μια μοιραία καταδίωξη από παπαράτσι, στο τούνελ της γέφυρας D’ Alma των Παρισίων. Η ιστορία ωστόσο έχει δείξει ότι όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει, ο κόσμος όχι μόνο δεν την έχει ξεχάσει αλλά παραμένει ένα από τα πιο αγαπημένα διάσημα πρόσωπα. Η ψιλόλιγνη φιγούρα της, η συναρπαστική προσωπικότητά της, ο εύθραστος αλλά και δυναμικός χαρακτήρας της, παραμένουν ιδιαίτερα έντονα στο συλλογικό μας υποσυνείδητο.
“Δε θα ήθελα να γίνω βασίλισσα της Αγγλίας, αλλά βασίλισσα στις καρδιές όλων”, ήταν τα λόγια της πριγκίπισσας Diana , στις 20 Νοεμβρίου του 1995 -στη πολυσυζητημένη συνέντευξη που παραχώρησε στο BBC- δύο χρόνια πριν το θάνατό της.
Aς ξεκινήσουμε την ιστορία της από την αρχή…
Ο λόρδος Edward Spencer – αντί για τον πολυπόθητο άρρενα διάδοχό του – είδε την 1η Ιουλίου του 1961, στο Sandringham της Αγγλίας, να γεννιέται η τρίτη του κόρη . Η Diana Frances Spencer.
Στα 7 της χρόνια οι γονείς της χωρίζουν ύστερα από το σκάνδαλο που ξέσπασε για την εξωσυζυγική σχέση της μητέρας της, Frances,- με τον Peter Shand Ky, με τον οποίο παντρεύτηκε αργότερα. Οι μεγαλύτερες αδελφές της, Sarah-12 ετών – και Jane -10 ετών- θα σταλούν σε εσωτερικό σχολείο. Η Diana μαζί με το μικρότερο αδελφό της Charles μοιράζουν το χρόνο τους ανάμεσα στην πατρική και μητρική οικία. Από το 1967 ο πατέρας τους κερδίζει την κηδεμονία και των δύο παιδιών. Τότε, η Diana γράφεται στο πρωινό σχολείο του Silfield κι ένα χρόνο αργότερα θα σταλεί στο πρώτο της εσωτερικό σχολείο – το Riddlesworth Hall στο Norfolk.Αν και δεν ξεχώριζε στα μαθήματα, κέρδιζε επαίνους για την κολύμβησή της, τις καταδύσεις της και τις ικανότητές της στο μπαλέτο.
Λέγεται πως η Diana τραυματίσθηκε από το διαζύγιο των γονιών της. Σύμφωνα με τον αδελφό της, Charles Spencer,“μεγαλώνοντας, οι ανασφάλειές της χάθηκαν και έγινε πιο ανοιχτός χαρακτήρας”.
Μόλις ολοκληρώνει τη φοίτησή της στο σχολείο του Κεντ, το 1977, ο πατέρας της Earl Spencer, παντρεύεται την Raine, Κόμισσα του Dartmouth κόρη της διάσημης συγγραφέας ρομαντικών μυθιστορημάτων, Barbara Cartland. Η Diana και τα αδέλφια της την αποκαλούσαν “Όξινη Βροχή” (Acid Raine, λογοπαίγνιο με το όνομά της), καθώς δεν είχαν καλές σχέσεις.
H γνωριμία με τον πρίγκιπα Κάρολο, ο γάμος, τα παιδιά, το διαζύγιο
«Οι αγκαλιές μπορούν να κάνουν πολύ καλό – ειδικά για τα παιδιά».
Το 1980, σε ένα πάρτι στο Althorp, στην ιδιοκτησία των Spencer στο Northampon, παρατηρεί για πρώτη φορά ο πρίγκιπας Κάρολος την έφηβη Diana. Την xαρακτηρίζει ως “πολύ χαρούμενη, διασκεδαστική και γοητευτική 16χρονη, γεμάτη χαρά”.
Εκείνη την περίοδο, η Diana, μοιράζεται ένα διαμέρισμα στο Λονδίνο με τρία άλλα κορίτσια και παράλληλα δουλεύει ως βοηθός στο νοσοκομείο Young England. Επίσης, κάνει βάρδιες αμισθί ως babysitter στο μωρό ενός ζευγαριού Αμερικανών.
Λίγους μήνες αργότερα, το Φεβρουάριο του 1981, ανακοινώνονται οι αρραβώνες της Diana με τον διάδοχο του Βρετανικού θρόνου. Σε ερώτηση ρεπόρτερ στο ζευγάρι αν είναι ερωτευμένοι, η Diana απαντά : “Φυσικά” και ο Κάρολος συμπληρώνει : “Ό,τι και να σημαίνει το ‘ερωτευμένοι’…
Τον Ιούλιο του 1981, το ζευγάρι παντρεύεται στον καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου στο Λονδίνο, με 600.000 περίπου ανθρώπους να στέκονται στους δρόμους της Αγγλικής πρωτεύουσας και να ζητωκραυγάζουν.
Ήταν 29 Ιουλίου του 1981 όταν στο μπαλκόνι του Μπάκιγχαμ, για πρώτη φορά μια Αγγλίδα πριγκίπισσα φιλά δημοσίως το σύζυγό της μπροστά σε χιλιάδες παραβρισκόμενους, κάμερες και περισσότερους από 750 εκατομμύρια τηλεθεατές. Είναι γεγονός πως για την παραδοσιακή μοναρχία του Ηνωμένου Βασιλείου, ανατέλλει μια νέα εποχή.
Το πριγκιπικό ζευγάρι αποκτά δύο γιους. Τον Ιούνιο του 1982, μετά από 17 ώρες τοκετού, γεννιέται ο δεύτερος κατά σειρά -μετά τον πατέρα του – διάδοχος του Βρετανικού θρόνου “William Arthur Philip Louis Windsor”.
Δύο χρόνια αργότερα, το Σεπτέμβριο του 1984, έρχεται στον κόσμο ο δεύτερος γιος της οικογένειας, ο πρίγκιπας “Henry Charles Albert David”.
Λίγους μήνες αργότερα, αφού ο πρίγκιπας Κάρολος ομολογεί μοιχεία σε ένα τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ, ο Jonathan Dimbleby στο βιβλίο του, αποκαλύπτει λεπτομέρειες για την ταραχώδη ζωή και των δύο. Περιγράφει τη σχέση του πρίγκιπα με την Camilla Parker Bowles- που ξεκίνησε το 1972 – καθώς και ότι ο Κάρολος ισχυρίστηκε πως παντρεύτηκε την Diana προκειμένου να ικανοποιήσει τον πατέρα του. Η Anna Pasternak, βιβλίο της “Princess in Love” περιγράφει τη σχέση της Diana και του Λοχαγού του Βρετανικού Στρατού James Hewitt.
“Σε αυτό το γάμο ήμασταν τρεις.” αποκαλύπτει στο Βρετανό δημοσιογράφο Martin Bashir. Σπάζοντας το πρωτόκολλο της “σιωπής” μιλάει για τον ασφυκτικό ρόλο που της επέβαλε η θέση της και για τον απόμακρο σύζυγό της.
Έχει μεγάλη αδυναμία στους δυο γιους της , William και Harry και δε διστάζει να εκδηλώνει την αγάπη της με ζεστές αγκαλιές και φιλιά , όπου κι αν βρίσκεται- κοντράροντας τα βασιλικά “πρέπει”.
Οι πρίγκιπες William και Harry ακολουθούν τα βήματα της μητέρας τους, στηρίζοντας τις φιλανθρωπίες για HIV.
Το Μάιο του 1997, η πριγκίπισσα Diana ταξιδεύει στη Νέα Υόρκη. Αποφασίζοντας να αφήσει πίσω της το παρελθόν, προσφέρει όλες τις τουαλέτες και τα κοστούμια που είχε φορέσει την εποχή του γάμου της με τον πρίγκιπα Κάρολο. Πρόκειται για μια καθαρά συμβολική κίνηση. Τα περισσότερα ρούχα είναι σχεδιασμένα από την προσωπική σχεδιάστρια και φίλη της πριγκίπισσας Catherine Walker.
Το στυλ της πριγκίπισσας
Η πριγκίπισσα Diana υπήρξε μια από τις πιο πολυφωτογραφημένες γυναίκες του περασμένου αιώνα. Συνδύαζε ιδανικά, το γκλάμουρ μίας σταρ με την αύρα της πριγκίπισσας.
Με αγαπημένους σχεδιαστές την Christina Stambolian, τον Bruce Oldfield, την Catherine Walker, τον David Sassoon, η Lady Diana κάνει τις πιο εντυπωσιακές εμφανίσεις που την αναδεικνύουν σε style icon. Μεγαλοπρεπείς μάξι τουαλέτες, βελούδινες εξώπλατες δημιουργίες σε έντονα χρώματα κερδίζουν τα καλύτερα σχόλια.
Μετά το διαζύγιό της από τον πρίγκιπα, κάνει την “ενδυματολογική της επανάσταση”, φορώντας κοντά φορέματα που αποκαλύπτουν τα υπέροχα μακριά της πόδια- κάτι που μέχρι τότε δεν της το επέτρεπαν. Αγαπημένοι της Ευρωπαίοι σχεδιαστές ήταν ο Christian Lacroix , ο Jacques Azagury και ο Gianni Versace.
Η πριγκίπισσα Diana λίγους μήνες πριν το θάνατό της, κάνει μια εξαιρετική φωτογράφιση με το Μario Testino, για το περιοδικό Vanity Fair. Γίνεται τότε παγκοσμίως γνωστός ως ο προσωπικός της φωτογράφος. Για εκείνη λέει χαρακτηριστικά : “ Όταν γνώρισα την Diana, ήξερα από την αρχή ότι αυτή η φωτογράφιση θα ήταν διαφορετική.”
H Meredith Etherington Smith- επιμελήτρια του οίκου Christies γράφει στον Guardian για την πριγκίπισσα: “Θυμάμαι φορούσε ένα ασπρόμαυρο καρό ταγιέρ, το αστέρι της πρόσφατης επίδειξης του οίκου Dior. Αν και είχε ελάχιστο μέικαπ πάνω της, έδειχνε υπέροχη. Ελαφρώς κοκκινισμένη και λαχανιασμένη από όλα αυτά τα σκαλιά που ανέβηκε… Η πριγκίπισσα στάθηκε όρθια ξυπόλητη και άρχισε να περπατά ακριβώς όπως η Naomi Campell και μετά όπως η Claudia Schiffer Ήταν εκπληκτικό. Όλοι κλαίγαμε από τα γέλια και χειροκροτούσαμε”.
Λίγες μέρες αργότερα, η επιμελήτρια του οίκου Christies, λαμβάνει μια επιστολή από την πριγκίπισσα Diana, στην οποία λέει: “Η φωτογράφιση αυτή ήταν μια από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής μου…” Και αυτό εισπράττει κανείς χαζεύοντας αυτές τις υπέροχες φωτογραφίες με την αέρινη της φιγούρα.
“Τα είχε όλα, εσωτερική και εξωτερική ομορφιά. Παρόλο που έχω φωτογραφήσει πολλούς όμορφους ανθρώπους, λίγοι είχαν αυτό το στοιχείο.” συμπληρώνει o Mario Testino για την πριγκίπισσα.
Όσα χρόνια και να περάσουν, το υπέρκομψο στυλ της θα παραμένει διαχρονικό. Δεν είναι τυχαίο που η Δούκισσα του Cambridge, επιλέγει συχνά πολλά στοιχεία από τις εμφανίσεις της θλιμμένης πριγκίπισσας.
Το πρόωρο τέλος όταν άρχισε να βρίσκει την ισορροπία στη ζωή της
Στο βιβλίο του Αndrew Morton, “Diana: Her true story.” (“Νταιάνα : Η Αληθινή της Ιστορία”), αποκαλύπτεται η βουλιμία της, η κατάθλιψη που αντιμετώπιζε, ο δυστυχισμένος συζυγικός της βίος. Πρόκειται για μία βιογραφία γραμμένη με τη σιωπηρή αποδοχή της πριγκίπισσας.
Στο βιβλίο της Τina Brown “The Diana Chronicles” – διευθύντριας του Vanity Fair για σχεδόν δέκα χρόνια και πριν από αυτό της Tattler – ισχυρίζεται πως η πριγκίπισσα Diana την είχε ρωτήσει :
“Πώς θα μπορέσω να κάνω σχέση; Kανένας άντρας με αξία δεν θα ανεχτεί αυτό που κουβαλάω”.
Και όμως, τα τελευταία χρόνια πριν από το δυστύχημα, η Diana μοιάζει να έχει βρει την ισορροπία της. Στο πρόσωπο του τελευταίου της συντρόφου -του περίφημου playboy, Dodi al Fayed- βρίσκει ασφάλεια. Γεγονός βέβαια που αποδείχτηκε τραγική ειρωνεία…
Πόσο διαφορετική, άραγε, θα μπορούσε να ήταν σήμερα η ζωή της αν δεν είχε “φύγει” στην αγκαλιά του νεκρού αγαπημένου της, στα συντρίμμια μιας θωρακισμένης Mercedes, σε ένα υπόγειο τούνελ του Παρισίου, την 31η Αυγούστου του 1997 ; Ο Trevor Rees-Jones – ο σωματοφύλακας της πριγκίπισσας -ήταν ο μόνος που επέζησε από το τραγικό δυστύχημα – ο οποίος χρειάστηκε να υποβληθεί σε χειρουργικές επεμβάσεις προκειμένου να αποκατασταθεί η ζημιά που είχε υποστεί το κρανίο του.
Το άδοξο τέλος της Diana , συνεχίζει να στοιχειώνει τη συλλογική συνείδηση με θεωρίες συνομωσίας, όπως ακριβώς η δολοφονία του Kennedy ή ο θάνατος της Merilyn Monroe. Eκατοντάδες βιογραφίες και αποκαλύψεις έχουν αποπειραθεί να ρίξουν το φως στη μυθιστορηματική ζωή της και να απαντήσουν σε ερωτήματα για εκείνο το μοιραίο βράδυ.
Το επίσημο πόρισμα των αρχών, χαρακτηρίζει το θάνατό της ως δυστύχημα. Οι δημοσκοπήσεις, όμως, δείχνουν ότι οι Βρετανοί πιστεύουν πως υπήρξε κάποιου είδους συγκάλυψη όσον αφορά στην υπόθεση.
Το μόνο σίγουρο είναι πως ο θάνατός της προκάλεσε παγκόσμια θλίψη για την αδικοχαμένη “πριγκίπισσα της καρδιάς”. Τραγικές φιγούρες τα παιδιά της William και Harry. Την αποχαιρετούν τόσο νωρίς…
«Θα ήθελα να είμαι βασίλισσα στις καρδιές των ανθρώπων».
