Είναι ένας χαρισματικός και πολυδιάστατος καλλιτέχνης, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 27 Οκτωβρίου 1976 και μεγάλωσε στον Πειραιά. Από μικρή ηλικία, η καρδιά του χτυπούσε γρήγορα και δυνατά για τη μουσική και τη δημιουργία. Ενώ δεν ακολούθησε συμβατικές σπουδές, η δίψα του για έκφραση τον οδήγησε στην επιχειρηματικότητα, όπου διατηρεί τη δική του σοκολατοποιία. Παράλληλα, από τότε που θυμάται τον εαυτό του, δημιουργεί παραμύθια, στίχους και μελωδίες.
Οι δημιουργίες του Αλέξανδρου Αργύρη δεν είναι απλώς τραγούδια, αλλά αποτελούν προσωπικά ημερολόγια, κορνίζες συναισθημάτων και άλμπουμ μνημών. Αυτά τα έργα τέχνης τα εκθέτει σε τοίχους ή τα κρύβει σε συρτάρια, ενώ συχνά τα μοιράζεται με κοινό, ελπίζοντας να βρουν μια ξεχωριστή θέση στις ζωές των ακροατών του. Η μουσική του ταξιδεύει και ο ίδιος παίζει κιθάρα με συρμάτινες χορδές, ενώ πειραματίζεται με τον ήχο του φλάουτου στο πιο αναπάντεχο μέρος: το μπάνιο του.
Το πρώτο ολοκληρωμένο δισκογραφικό άλμπουμ του Αργύρη, «83 Ναυτικά Μίλια», είναι πλέον διαθέσιμο. Ο ίδιος περιγράφει αυτήν τη δουλειά ως μια κατάθεση ψυχής που περιέχει 9 τραγούδια. Η κυκλοφορία του άλμπουμ ήταν για καιρό μια εσωτερική υπόθεση, με τα τραγούδια να βρίσκονται αποθηκευμένα στον υπολογιστή του, σε συρτάρια και στη θήκη της κιθάρας του. Με την κυκλοφορία αυτή, τα τραγούδια του πλέον ταξιδεύουν σε ψηφιακές πλατφόρμες και σε κάθε γωνιά όπου κάποιος μπορεί να τα χρειάζεται.
Ο τίτλος «83 Ναυτικά Μίλια» επιλέχθηκε για να προσδώσει μια αίσθηση μυστηρίου, προκαλώντας ερωτήματα και αμφιβολίες που δεν χρειάζονται απαντήσεις. Όταν ο Αργύρης δέχεται ερωτήσεις για την επιλογή αυτού του χρόνου για την κυκλοφορία του άλμπουμ, απαντά απλά: «ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ». Του αρέσει να είναι αινιγματικός, και όπως οι μυστηριώδεις χαρακτήρες που αγαπά στον κινηματογράφο, βρίσκει γοητεία στην αναποφασιστικότητα και την πολυπλοκότητα.
Σημαντική ήταν η συνεισφορά του Κώστα Παρίσση στην ολοκλήρωση αυτού του έργου, καθώς εκτός από την επιμέλεια των ενορχηστρώσεων, έδωσε στον Αργύρη την ώθηση αυτοπεποίθησης που χρειαζόταν. Μαζί τους στη δημιουργική αυτή πορεία ήταν ο Μανώλης Τόμπρης στα τύμπανα και ο Κώστας Σαπούνης στην τρομπέτα και το μπάσο. Η ηχογράφηση, η μίξη και το mastering έγιναν στο Studio Praxis, δίνοντας στο άλμπουμ την τελική του μορφή.
Ο Αλέξανδρος Αργύρης παραμένει πιστός στην καλλιτεχνική του πορεία, συνδυάζοντας την αγάπη του για τη μουσική με την επιχειρηματική του δραστηριότητα. Μέσα από το «83 Ναυτικά Μίλια», μοιράζεται κομμάτια της ψυχής του με τον κόσμο, προσκαλώντας μας να ταξιδέψουμε μαζί του σε αυτό το μουσικό ταξίδι. Με την προσωπική του σφραγίδα, προσδοκά να βρει ανταπόκριση στις καρδιές των ακροατών, δίνοντας τους ένα μέσο να εκφράσουν και τις δικές τους ιστορίες.
Πώς ξεκίνησε το ταξίδι σας στη μουσική;
Ήμουν έφηβος όταν για πρώτη φορά βρέθηκα σε μια από τις πρώτες μπουάτ στην Πλάκα. Δεν θα έλεγα ότι ερωτεύτηκα την μουσική εκείνη τη μέρα. Αυτό που συνέβη είναι ότι ταυτίστηκα με την τραγουδοποιία ως μέσο έκφρασης. Τα υπόλοιπα ήρθαν στην πορεία.
Τι σημαίνει για εσάς ο τίτλος “83 Ναυτικά Μίλια”;
Συνήθως ένα γεγονός που μας στιγματίζει το μετράμε με το πόσο μας επηρέασε, πόσο μας στεναχώρησε ή μας ενθουσίασε ή γενικά το μετράμε με την ένταση του. Εμένα που μ’ αρέσει να τα πειράζω όλα, ένα τέτοιο γεγονός το μέτρησα με το πόσο μακριά ήμουν όταν αυτό συνέβη. Χωρίς να το καταλάβω, μετά αυτή η απόσταση έγινε το καλλιτεχνικό μου ψευδώνυμο.
Ποιο είναι το κύριο μήνυμα που θέλετε να περάσετε μέσα από το άλμπουμ σας;
Κανένα κρυφό μήνυμα δεν υπάρχει. Τα λέω όλα ξεκάθαρα. Οι συμβολισμοί, κι αυτοί ακόμα, αποκωδικοποιούνται εύκολα. Μ’ αρέσουν τα καθαρά λόγια. Τα άμεσα. Δεν ήμουν πάντα έτσι καλλιτεχνικά. Ακολούθησα μια πορεία. Μ’ αρέσει αυτό που διαμορφώνομαι καθώς περνούν τα χρόνια.
Ποια ήταν η έμπνευσή σας για το τραγούδι “SOS” και τι συμβολίζει για εσάς;
Το τραγούδι αυτό το εμπνεύστηκα κυριολεκτικά κάτω από συνθήκες κινδύνου. Σε κακοσυντηρημένη βάρκα και άσχημο καιρό μεσοπέλαγα σκέφτηκα να στείλω ένα μήνυμα σε φιλικό πρόσωπο για να του γνωστοποιήσω την κατάσταση. Το μήνυμα τελείωνε ακριβώς έτσι: «έχε το νου σου λοιπόν, μπορεί να στείλω sos…»
Πώς ήταν η συνεργασία σας με τον Κώστα Παρίσση;
Ο Κώστας Παρίσσης έχει γράψει την δική του ιστορία στην μουσική πραγματικότητα της χώρας. Αυτό είναι γνωστό. Το εντυπωσιακό είναι ότι η ένταση και ο ενθουσιασμός του είναι σε εφηβικό επίπεδο. Ο τρόπος που ψάχνει καινούργιους ήχους και η όρεξη του για μουσικές εξερευνήσεις αποτελεί για μένα έμπνευση και πολύτιμη εμπειρία.
Τι ρόλο έπαιξε η σφαλιάρα αυτοπεποίθησης που αναφέρετε στη δημιουργία του άλμπουμ;
Καταλυτικό θα έλεγα. Ο καλλιτέχνης είναι πάντα ένα ανασφαλές παιδί και ως τέτοιο χρειάζεται ένα παρακινητικό χάδι. Καμιά φορά το χάδι δεν φτάνει και χρειάζεται ίσως και κάτι λίγο πιο έντονο.
Ποιο τραγούδι του άλμπουμ θεωρείτε πιο προσωπικό και γιατί;
Ίσως το “Μαύρο κύμα” να με εκθέτει περισσότερο από τα 9 τραγούδια. Η σχέση με τους γονείς μας πάντα αποτελεί θέμα ψυχανάλυσης. Σε αυτό το τραγούδι τέτοια διάθεση είχα, άσχετα αν τελικά έχει ερμηνευτεί με διάφορους τρόπους (πράγμα φυσικά θεμιτό, όλες οι ερμηνείες μιας ιστορίας έχουν ενδιαφέρον)
Πώς προέκυψε η ιδέα να κυκλοφορήσετε τώρα το πρώτο σας άλμπουμ;
Δεν ήταν ιδέα. Μάλλον ανάγκη ήταν. Ξαφνικά με έπιασε μια βαθιά ειλικρινή ανάγκη για περισσότερη εξωστρέφεια. Δεν το έχω μετανιώσει μέχρι ώρας.
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίσατε κατά την ηχογράφηση και παραγωγή του άλμπουμ;
Το κάθε τραγούδι όσο βρίσκεται αποτυπωμένο σαν ιδέα σε κάποιο ηχητικό αρχείο έχει ήδη δημιουργήσει τη δική του ατμόσφαιρα που το ορίζει. Η πρόκληση είναι πάντα το νέο σκηνικό που θα δημιουργηθεί κατά την τελική παραγωγή να είναι τέτοιο που να διατηρεί την αρχική αίσθηση αλλά παράλληλα να το απογειώνει.
Πώς θα περιγράφατε την καλλιτεχνική σας πορεία μέχρι σήμερα;
Για ένα σωρό λόγους προσωπικούς και ανασφάλειες δεν θεωρούσα τον εαυτό μου καλλιτέχνη μέχρι και πριν 10 περίπου χρόνια. Δεν δήλωνα τέτοιος και δεν δεχόμουν αυτόν τον χαρακτηρισμό ακόμα και αν η καλλιτεχνική μου δραστηριότητα ήταν συνεχής και έντονη. Αυτό φυσικά και επηρέασε όλη την πορεία, όχι απαραίτητα αρνητικά, μιας και αφού δήλωνα ερασιτέχνης (εραστής της τέχνης δηλαδή) ταυτόχρονα αποδεχόμουν και μια συνεχή και πιο “ερωτική” σχέση με το αντικείμενο. Και τώρα που το σκέφτομαι ήμουν σε κάθε χρονική φάση όσο τελειομανής μου επέτρεπαν οι συνθήκες (σχεδόν πάντα περισσότερο ίσως απ’ όσο χρειαζόταν)
Τι ρόλο παίζει η κόρη σας στη ζωή και τη δημιουργία σας;
Η γέννηση της Πηνελόπης με συντόνισε σε μια καινούρια πραγματικότητα. Με οργάνωσε και με έκανε λίγο πιο μεθοδικό και λίγο λιγότερο επιπόλαιο. Σε καλλιτεχνικό επίπεδο, η κλίση της προς τις τέχνες με τροφοδοτεί. Έχουμε ευκαιρία για κοινές εμπειρίες και δημιουργίες. Αισθάνομαι πολύ τυχερός σε αυτό το θέμα.
Ποιοι καλλιτέχνες σας έχουν επηρεάσει περισσότερο στη μουσική σας;
Είμαι πολύ ανοικτός στα ακούσματα μου, τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδος. Δεν θα μπορούσα ωστόσο να καταγράψω λίστα με καλλιτέχνες γιατί σίγουρα θα ήταν τεράστια και θα ξεχνούσα και αρκετούς. Γενικά επηρεάζομαι από ότι εγώ κρίνω ως αυθεντική τραγουδοποιία. Με συναρπάζει οποιοδήποτε τραγούδι νιώθω εκ του αποτελέσματος ότι είχε πραγματικό λόγο να δημιουργηθεί.
Πώς καταφέρνετε να ισορροπείτε την επιχειρηματική σας δραστηριότητα με τη μουσική σας καριέρα;
Γενικά θα απαντούσα ότι δεν τα καταφέρνω. Ότι ισορροπίες έχουν σε κάθε περίπτωση μετά από τόσα χρόνια εδραιωθεί, μου επιτρέπουν να κινούμαι μεταξύ αυτών των δύο κόσμων προς το παρόν χωρίς μεγάλες καταστροφές.
Τι πιστεύετε ότι θα νιώσουν οι ακροατές σας όταν ακούσουν τα τραγούδια σας;
Ειλικρινά θα ήθελα πολύ να ακούσω αυτήν την απάντηση από εκείνους. Έναν έναν
ξεχωριστά. Γιατί τα συναισθήματα των ακροατών αποτελούν την μέγιστη και μοναδική ανταμοιβή μου.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια στη μουσική;
Πριν τελειώσει ο χρόνος θα έχουμε λογικά ολοκληρώσει το δεύτερο άλμπουμ. Η διάθεση για πειραματισμούς είναι έντονη και το αποτέλεσμα κάθε φορά το αναμένω με τον ενθουσιασμό μικρού παιδιού. Επίσης θα γίνουν αρκετά περισσότερα live.
Τι θα συμβουλεύατε τους νέους καλλιτέχνες που ξεκινούν τώρα την καριέρα τους;
Η μοναδική συμβουλή που ίσως θα μπορούσα να δώσω είναι να ψάξουν χωρίς βιασύνη την αυθεντική καλλιτεχνική τους ταυτότητα. Υπάρχουν ακόμα πράγματα που το γρήγορο ίντερνετ δεν δύναται να επιταχύνει. Θα χρειαστεί χρόνος.
Πώς βλέπετε τον εαυτό σας και τη μουσική σας σε δέκα χρόνια από τώρα;
Ειλικρινά δεν έχω την ψευδαίσθηση ότι μπορώ να προβλέψω πώς θα είμαι μετά από τόσο χρόνο. Δεν θα το τολμούσα ούτε για μικρότερο διάστημα. Και αν ίσως κάτι έχει αξία όσο το σκέφτομαι, είναι πως μου θυμίζει να επικεντρωθώ στο παρόν. Είναι ανθρώπινη δυσλειτουργία η εμμονή μας να μας απασχολεί το πριν και το μετά.
Αν είχατε μόνο μία μόνο ευχή, ποια θα ήταν αυτή;
Λιγότερος πόνος και θλίψη στις ζωές κάθε ζώου και ανθρώπου. Λέω “λιγότερος” γιατί το “καθόλου πόνος” εκτός από μη εφικτό ίσως να είναι και αφύσικο.
Ποιοι είναι οι ήρωές σας στην πραγματική ζωή;
Οι εθελοντές εργάτες σε ιδρύματα που προστατεύουν ζώα και ανθρώπους.
Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;
Δεν με τρομάζουν τα λάθη. Τα λάθη είναι ευκαιρίες βελτίωσης. Απαντώντας ανάποδα δείχνω λιγότερη επιείκεια σε λάθη που επαναλαμβάνονται.
Τι είναι για εσάς ευτυχία;
Ευτυχία αντλώ κυρίως από την δημιουργική μου διάθεση. Και δεν εννοώ μόνο σε καλλιτεχνικό επίπεδο. Ακόμα και ο ενθουσιασμός για μια νέα ανθρώπινη σχέση ή ένα ταξίδι με ενεργοποιεί δημιουργικά. Καταλαβαίνω ότι είμαι ευτυχισμένος όταν με ενθουσιάζουν ακόμα και φαινομενικά ασήμαντα, μικρά, καθημερινά πράγματα
Τι απεχθάνεστε περισσότερο από όλα στη ζωή σας;
Την στασιμότητα. Σε όλα τα επίπεδα. Σε μένα και στο περιβάλλον μου.
Ποια είναι τα όνειρά σας- τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο;
Αποζητώ τον κατάλληλο συνδυασμό ηρεμίας και έντασης και στα δύο επίπεδα. Έχει αποδειχθεί δύσκολος στόχος και δύσκολη ισορροπία να διατηρήσει κάποιος. Αυτό ονειρεύομαι να πετύχω σε όλα.
Αν έπρεπε να επιλέξετε ένα τραγούδι ή μια μελωδία που σας “αγγίζει” περισσότερο, ποιο θα ήταν αυτό και γιατί;
Το πρώτο τραγούδι που με επηρέασε ήταν το “Τι έπαιξα στο Λαύριο” του Διονύση Σαββόπουλου. Ήταν η πρώτη φορά που στο άκουσμα λέξεων και μουσικών ταξίδεψα σε κάτι τόσο συγκεκριμένο. Οι εικόνες ήταν ξεκάθαρες και η ιστορία τόσο κατανοητή στην φαντασία μου. Ακόμα όταν το ακούω με αγγίζει.
Από τις εμπειρίες που είχατε έως σήμερα, υπάρχει κάτι για το οποίο έχετε μετανιώσει;
Όπως γράφω πιο πάνω δεν μετανιώνω για λάθη από τη στιγμή που η συνειδητοποίηση τους με καθοδηγεί σε καλύτερους δρόμους. Μετανιώνω όμως για αρνητικές, τοξικές καταστάσεις που άφησα να κρατήσουν μεγάλα χρονικά διαστήματα.
