Μετά τη μεγάλη επιτυχία του Inside Out 2 (Τα Μυαλά που Κουβαλάς 2), η Pixar επανέρχεται δυναμικά με μια νέα αυθεντική ταινία: το “Elio”, που κάνει πρεμιέρα σύντομα στους Ελληνικούς κινηματογράφους. Πρόκειται για ιστορία που ξεφεύγει από τα συνηθισμένα σύμπαντα που εναγκαλιάζει η Pixar. Η ιστορία αγγίζει τις πιο ευαίσθητες πτυχές της απομόνωσης, της αποδοχής και της ανάγκης του ανήκειν – αυτή τη φορά, στο πιο μακρινό σημείο του σύμπαντος.
Ένα παιδί… μετράει τα άστρα
Από το σχεδόν διάρκειας 30 λεπτών δείγμα της ταινίας που η Pixar παρουσίασε για ελάχιστο κοινό στο Annesy, ψυχανεμιζόμαστε ότι ο Elio, ένα πληγωμένο 11χρονο αγόρι που πρόσφατα έχασε τους γονείς του και μεγαλώνει με τη θεία του, βρίσκει διέξοδο στα άγχη και τις ανησυχίες… στη φαντασία. Εκεί τον τροφοδοτεί το πάθος για το διάστημα και τους εξωγήινους, καθώς πιστεύει ότι ίσως εκεί βρει διέξοδο και επικοινωνήσει με τους γονείς του που δεν είναι πιά ανάμεσά μας. «Ο Elio είναι απολύτως πεπεισμένος πως υπάρχει ζωή πέρα από τον πλανήτη μας… αλλά γιατί;», διερωτάται η δημιουργική ομάδα που βρέθηκε στο Annecy για να παρουσιάσει την ταινία. Η απάντηση κρύβεται στη συνέχεια του υλικού που είδαμε.
Βλέπετε, η θεία του Όλγα, όταν ανέλαβε την κηδεμονία του, δεν αισθανόταν έτοιμη να έχει ένα παιδί στη ζωή της καθώς θα αναλάμβανε ένα πρόγραμμα πολύ κοντά στις φιλοδοξίες της. Αυτό είναι εύκολα αναγνώσιμο ανάμεσα από τις γραμμές για το νεαρό αγόρι. Μολονότι εκείνη προσπαθεί με αγάπη να τον στηρίξει, ο ίδιος αισθάνεται αποκομμένος, ξένος σε έναν κόσμο που δεν τον καταλαβαίνει. «Νιώθει πως δεν ανήκει. Κανείς δεν φαίνεται να τον καταλαβαίνει πραγματικά εδώ», θα αναφέρουν από σκηνής.
Αυτή η βαθιά υπαρξιακή μοναξιά, τον κάνει να ονειρεύεται πως κάπου αλλού – εκεί έξω – ίσως βρει την αποδοχή και το νόημα που του λείπουν.
Όταν τα όνειρα και οι macro-φωτογραφία, δημιυργούν νέους κόσμους
Το εκπληκτικό κομμάτι της ταινίας είναι η απεικόνιση του «Σύμπαντος» – μιας διαγαλαξιακής ένωσης όντων, κάτι σαν «ΟΗΕ για εξωγήινους», όπου ο Elio απάγεται κατά λάθος και… παρερμηνεύεται ως ο ηγέτης της Γης.
Το σχεδιαστικό όραμα εδώ είναι συγκλονιστικό. Η Pixar βασίστηκε σε deep sea πλάσματα, μικροοργανισμούς και macro φωτογραφία για να δημιουργήσει το πιο πολύχρωμο και εξωτικό περιβάλλον που έχει ποτέ σχεδιαστεί στο στούντιο. «Ο Harley Jessup και η ομάδα του χρησιμοποίησαν λάδι, νερό, κοράλλια, origami, μανιτάρια, και κάθε είδους ανακλαστικό υλικό για να εμπνευστούν».
Η έμπνευση του σύμπαντος ξεκίνησε από μια τσούχτρα: «Το σχήμα παραπεμπει σε […] μέδουσα», με κινούμενους δίσκους που φιλοξενούν πρεσβείες από 16 πλανητικά συστήματα, με διαφορετικά κλίματα και οικοσυστήματα.
Ένα αγόρι και το εξωγήινο του είδωλο
Ο Elio, στο «νέο του σπίτι», θα εισαχθεί ως παρεξηγημένος ηγέτης, και δεν θα αργήσει να αποκτήσει έναν φίλο: τον Gordon, έναν τυφλό εξωγήινο (που θυμίζει εκείνο το φριχτό πολυμάσελο τέρας από το Stranger Things) με τον οποίο ξεκινά μια συγκινητική περιπέτεια φιλίας. Η σχέση τους είναι η καρδιά της ταινίας, «δύο χαρακτήρες που είναι καθρέφτες ο ένας του άλλου», όπως σημειώνεται. Παρότι από διαφορετικά άκρα του σύμπαντος, μοιράζονται το ίδιο συναίσθημα: την ανάγκη για σύνδεση.
Η Pixar διατηρεί το γνώριμο στοιχείο της συναισθηματικής ταύτισης, μετατρέποντας έναν τρομακτικό εξωγήινο σε… τρυφερή ύπαρξη: «Αγαπάμε το γεγονός πως ένας από τους πιο τρομακτικούς εξωγήινους είναι και εκείνος που μας χαρίζει το μεγαλύτερο χαμόγελο».
Σχεδιασμός χαρακτήρων: Μεγάλα μάτια και μια κάπα χειροποίητη
Ο σχεδιασμός του Elio είναι εξίσου ιδιαίτερος. Με μεγάλα, γεμάτα λάμψη μάτια που «αντικατοπτρίζουν τα άστρα που κοιτάζει», η Pixar ενσωματώνει επιρροές από γνωστά anime και τη συναισθηματική εκφραστικότητα (το ίδιο συμβαίνει με τη γνώριμη τακτική των Ιαπωνικών σεναρίων που θέλουν τους γονείς του ήρωα… νεκρούς). Το δέρμα του μοιάζει περισσότερο απλό, όχι ρεαλιστικό, ώστε να τονιστεί η μαγεία του animation.
Η κάπα του, κατασκευασμένη από υφάσματα και αντικείμενα που μάζεψε μόνος του, αντανακλούν την προσωπικότητά του: ένα παιδί που θέλει να είναι έτοιμο για την πρώτη επαφή με εξωγήινους. Η Pixar πραγματοποίησε μέχρι και «fashion show με χειροποίητες κάπες από τους συνεργάτες τους» για να εμπνευστεί το τελικό σχέδιο! Στην παρουσίαση μας έδειξαν αρκετά από τα αυτοσχέδια χειροποίητα κουστούμια.
Ένας κόσμος γεμάτος αλλόκοτους αλλά συγκινητικούς εξωγήινους
Ο κόσμος του Elio είναι γεμάτος πλάσματα από άλλους κόσμους, εμπνευσμένα από την απλότητα της θαλάσσιας ζωής… αλλά κυρίως εμπνευσμένα από τις παράξενες θαλάσσιες ζωής που μοιάζουν με… πρωτόζωα. Με προσοχή τα βλέπουμε στο πώς κινούνται, αναπνέουν και λάμπουν. Κάθε πλάσμα έχει τη δική του βαρύτητα, θερμοκρασία και προσωπικότητα.
Η ταινία έχει έναν σαφή εκπαιδευτικό πυρήνα, με θέμα τη διαφορετικότητα και την ένταξη. Όπως δήλωσε η Domee Shi: «Το Elio είναι μια περιπέτεια για ένα παιδί που ψάχνει να βρει πού ανήκει στο σύμπαν… Ελπίζουμε να αγγίξει όσους παλεύουν με τη μοναξιά, όπως έγινε με το “Τα Μυαλά που Κουβαλάς” και να γίνει η φωνή σε όσους παλεύουν με το άγχος».
Είναι ισάξιο των προηγουμένων ταινιών της Pixar;
Η πρώτη μας αίσθηση είναι πως η ταινία χαρακτηρίζεται από τη γνώριμη συναισθηματική ισορροπία της Pixar. Χιούμορ, συγκίνηση και οπτική καινοτομία σε μια ιστορία που μιλά στην καρδιά και στο μυαλό.
«Αυτός είναι ο Elio, ένα δημιουργικό και παθιασμένο παιδί, γεμάτο όνειρα… Που όμως, όταν του δίνεται η ευκαιρία, καταφέρνει αυτό που πάντα του έλειπε: να βρει ένα πραγματικό έναν φίλο», θα πει η Madeline Sharafian.
Με αυτή την ταινία, η Pixar δείχνει πως μπορεί ακόμα να φέρνει κάτι εντελώς νέο οπτικά που να είναι φανταστικό και συναισθηματικά γνήσιο. Το “Elio” δεν είναι απλώς μια συγκινητική ταινία που διαδραματίζεται στο διάστημα αλλά ένα μάθημα για το τι σημαίνει να είσαι μόνος… και τελικά να βρίσκεις τον δικό σου γαλαξία ανθρώπων – ή εξωγήινων – που σε καταλαβαίνουν.
Πηγή: ertnews.gr
