Ένας αναστεναγμός ανακούφισης ήταν αυτό που προεξείχε το βράδυ των εκλογών, για το τέλος των εκλογικών αναμετρήσεων, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε το δύσκολο μέλλον σε σταθερό τοπίο
Αν υπήρχε κάτι που έκανε ιδιαίτερη εντύπωση στην διάρκεια αυτής της μακράς προεκλογικής περιόδου, με τις διπλές εκλογές, ήταν η ανύπαρκτη διάθεση των περισσότερων να συζητάνε πολιτικά για τις επερχόμενες εκλογές. Σε παλιότερες εποχές, όταν η αντιπαράθεση ήταν κυρίως ανάμεσα στην Νέα Δημοκρατία και το Πασόκ, αλλά και πιο πρόσφατα ιδίως το 2015 και το 2019, όπου η κόντρα ήταν ανάμεσα στη Νέα Δημοκρατία και τον Σύριζα, οι συζητήσεις έδιναν κι έπαιρναν.
Φέτος όμως και ενώ είχαν συντελεστεί αόρατες διεργασίες στο εκλογικό σώμα και οι περισσότεροι είχαν πάρει ήδη τις αποφάσεις τους, η κούραση από τις περιπέτειες που περάσαμε τα τελευταία 13 χρόνια, είχε κόψει κάθε διάθεση για συζητήσεις. Οι περισσότεροι ήθελαν να τελειώσουν για να δούμε τι θα κάνουμε με το μέλλον μας.
Η νίκη της Νέας Δημοκρατίας και στις δυο εκλογικές αναμετρήσεις, ήρθε φυσιολογικά και δίκαια. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και το επιτελικό σύστημα που δημιούργησε γύρω του, κατάφερε να ξεπεράσει χωρίς κλυδωνισμούς, τις αναπάντεχες και πρωτόγνωρες και κοσμογονικές δυσκολίες που παρουσιάστηκαν.
Ο Σύριζα που καταβαραθρώθηκε, μετά από μια απόλυτα αποτυχημένη κυβερνητική θητεία και μετά από τέσσερα χρόνια, ακόμη πιο αποτυχημένης και εκτός πραγματικότητας αντιπολίτευση, θα έπρεπε μάλλον να είναι ευχαριστημένος που δεν κατέληξε σε μονοψήφια ποσοστά και μπορεί ακόμη να φιγοράρει ως αξιωματική αντιπολίτευση. Όπως είπε και ο Τσίπρας ένας ιστορικός κύκλος έκλεισε για τον Σύριζα και ένας καινούργιος ανοίγει. Εκτός απροόπτου ο Τσίπρας θα παραμείνει, παρά τις διαδοχικές ήττες στην ηγεσία του κόμματος του, γιατί δεν υπάρχει κανείς άλλος να τον αντικαταστήσει. Αυτό όμως είναι συγχρόνως κι ένα πρόβλημα, καθώς όπως έδειξαν όλα αυτά τα χρόνια, ο ίδιος ο Τσίπρας, είναι ένας άνθρωπος που δεν μαθαίνει με τίποτα. Σε μια εποχή που αλλάζει καθημερινά, ο Τσίπρας είναι προσκολλημένος. σε δόγματα και νοοτροπίες που ίσχυαν πριν από σαράντα χρόνια αλλά είναι εκτός εποχής σήμερα. Το προσεχές διάστημα θα δείξει αν ο Σύριζα ήταν μια φωτοβολίδα, που δημιούργησε η καταστροφή της προηγούμενης δεκαετίας και αφού αυτή η αποστολή τελείωσε, αν βρίσκεται σε πορεία αποδρομής ή αν θα καταφέρει να επιζήσει. Το μόνο καλό που μπορούμε να πιστώσουμε στον Τσίπρα, είναι ότι κατάφερε μέσα στα τελευταία οκτώ χρόνια να διαλύσει, όλους τους βολικούς μύθους της Αριστεράς.
Το Πασόκ που έκανε μια πιο συνετή αντιπολίτευση, κατάφερε να αυξήσει τα ποσοστά του, με τον Νίκο Ανδρουλάκη, ονειρεύεται να ξαναγίνει το παλιό Πασόκ και να βρεθεί στη θέση που είναι τώρα ο Σύριζα. Αλλά για να το καταφέρει αυτό υπάρχουν δυο ερωτηματικά. Το πρώτο είναι αν μπορεί να εναρμονιστεί με την σημερινή εποχή και να ξεχάσει αυτά που ίσχυαν στην δεκαετία του 1970. Έχουμε κάποιες αμφιβολίες για το αν μπορεί να γίνει ένα κεντροαριστερό κόμμα, όπως όλα τα ευρωπαϊκά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα. Το δεύτερο είναι αν ο Νίκος Ανδρουλάκης που σε κάποιες στιγμές της δεύτερης προεκλογικής περιόδου, νομίζοντας ότι είναι ο καινούργιος Ανδρέας Παπανδρέου – λίγο υπερέβαλλε, νομίζοντας ότι είχε έρθει η ώρα του για να κάνει το άλμα – διαθέτει το απαραίτητο “γκελ” με του ψηφοφόρους για να ανεβάσει το κόμμα του ψηλότερα. Γι’ αυτό έχουμε ακόμη περισσότερες αμφιβολίες. Είναι μερικά πράγματα που δύσκολα μπορεί να τα υπερβεί κανείς.
Το ΚΚΕ συνεπές πάντα στο να ζει έναν αιώνα πριν, κατάφερε να αυξήσει τα ποσοστά του.
Για τα τρία ακροδεξιά κόμματα που κατάφεραν να μπουν στην Βουλή, Ο Βελόπουλος με τις επιστολές του Ιησού, η Νίκη με τους ψεκασμένους παππάδες και οι Σπαρτιάτες που από πίσω τους κρύβεται ο Κασιδιάρης, θα φέρουν μια νότα τσίρκου στην καινούργια Βουλή. Με τον καιρό θα καταλάβουμε τι θέλουν όλοι αυτοί, που το μόνο τους πρόγραμμα είναι κάποιος “εθνικιστικός πατριωτισμός”. Αν θέλουν να προσφέρουν κάτι ας πάνε να καταταγούν στα ΟΥΚ.
Η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου, δεν ξέρουμε τι ακριβώς πρεσβεύει. Σε μια έξαρση μετριοφροσύνης η Ζωή Κωνσταντοπούλου είπε ότι η ίδια κάνει για 100 βουλευτές, ενώ ρίχνοντας τους υπόλοιπους βουλευτές της είπε ότι αυτοί οι υπόλοιποι κάνουν για 20 ο καθένας, άρα η σημερινή Βουλή δεν θα έχει 300 , αλλά γύρω στους 500 βουλευτές. Το σίγουρο είναι ότι θα δώσει πολλές “παραστάσεις”
στην Βουλή, μια και οι παραστάσεις είναι το αληθινό της ταλέντο.
Τ
