Η Άριελ Κωνσταντινίδη έδωσε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη, αυτή την εβδομάδα, στο περιοδικό Λοιπόν και τον δημοσιογράφο Παναγιώτη Βαζαίο. Μέσα σε όλα, δε, η γνωστή ηθοποιός μίλησε για την αείμνηστη Αλίκη Βουγιουκλάκη και την προσπάθεια που είχε γίνει πριν από λίγα χρόνια να απλωθεί η ζωή της στην μικρή οθόνη.
Αν σας γινόταν μια πρόταση για ένα μιούζικαλ ή θεατρικό, όπου θα έπρεπε να ενσαρκώσετε τη ζωή της Βουγιουκλάκη, γιατί ο κόσμος σας ταυτίζει πολύ με την Αλίκη, θα λέγατε ναι;
Εγώ ανυπομονώ για τη στιγμή που θα γίνει μια ουσιαστική προσέγγιση στο φαινόμενο Αλίκη Βουγιουκλάκη. Όπως γίνεται για όλους αυτούς που έχουν αφήσει ένα σπουδαίο αποτύπωμα. Μιλάω κυρίως για τους ξένους σταρ, γιατί εκεί είναι πιο εύκολο να γίνει μια τέτοια προσέγγιση: βλέπουμε ντοκιμαντέρ, μαθαίνουμε, εντυπωσιαζόμαστε. Εδώ στην Ελλάδα, όμως, έχουμε ακόμα πολλά ταμπού. Φοβόμαστε να θίξουμε τη γυναίκα, τη μητέρα, την οικογένεια, τα ψυχολογικά ζητήματα.
Δεν θέλουμε να μιλήσουμε για το τι κοστίζει να γίνεις φαινόμενο, τι κρύβεται πίσω από τη λάμψη, τι αφήνει το πέρασμα τους στις γενιές που ακολουθούν. Αυτή η ουσιαστική και ειλικρινής προσέγγιση είναι που θέλω να δω να γίνεται για την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Αυτό της αξίζει.
Θα ήσασταν θετική να την υποδυθείτε;
Φυσικά και ναι. Αλλά μόνο αν η προσέγγιση είναι βαθιά, σαν ντοκιμαντέρ, με ψυχολογικό υπόβαθρο. Να φωτίσουμε ολόκληρη της προσωπικότητα της, όχι μόνο τα λαμπερά σημεία και τα φώτα της δημοσιότητας. Να μάθουμε τι συνέβαινε πίσω από την εικόνα, γιατί αυτές οι προσωπικότητες συχνά κρύβουν τεράστια σκοτάδια.
Κι εκεί είναι το πραγματικό ενδιαφέρον, να αποκαλύψεις ποια ήταν πραγματικά, πως λειτουργούσε αυτό το ηφαίστειο που είχε μέσα της. Γιατί τώρα μας συναρπάζουν οι ιστορίες της Μονρόε ή του Πρίσλεϊ, που έφυγαν πολύ νέοι, αλλά η Αλίκη ήταν επίσης μια εξαιρετικά νέα γυναίκα όταν έφυγε από τη ζωή.
Βέβαια, αν το κάνατε, σίγουρα θα ακούγατε πολλά σχόλια, όπως έγινε και με την Παπουτσάκη όταν προσπάθησε να ερμηνεύσει την Αλίκη στη σειρά «Έχω ένα μυστικό».
Ήταν τραγικό αυτό που συνέβη. Και δεν φταίει η ηθοποιός, δεν είχε να κάνει μαζί της. Είχε να κάνει με την προσέγγιση, το κείμενο, τη συνολική ιδέα. Ήταν κάτι πολύ φαιδρό, δεν άξιζε σε μια τέτοια προσωπικότητα. Όλοι είχαν μείνει στην περσόνα, αλλά η Αλίκη δεν ήταν η περσόνα, τη χρησιμοποιούσε αυτή την εικόνα, αλλά ήταν δέσμια της. Αυτή η προσωπικότητα είχε τρομερή ουσία, ένα βαθύ υπόβαθρο που πρέπει να φανεί. Η Αλίκη είχε μια μαγεία και αυτή η μαγεία πρέπει να αποκαλυφθεί με μια ολιστική προσέγγιση. Όχι απλά μια εικόνα, που πολλές φορές συνοδεύεται και από χειραγώγηση, όπου φαίνεται πως ο κόσμος θέλει να αποδυναμώσει αυτή τη δύναμη.
Πηγή: zappit.gr
