Ο γραφικός σιδηροδρομικός σταθμός Χαϊνταρπασά βρίσκεται ακριβώς πάνω στις όχθες του Βόσπορου και εγκαινιάστηκε το 1908, στο τέλος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ως πύλη της Ευρώπης προς την Ανατολή.
Έγινε μάρτυρας μερικών από τις πιο ταραχώδεις και τραγικές στιγμές στην ιστορία της Τουρκίας, καθώς επέζησε της κατάρρευσης της αυτοκρατορίας, του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, στρατιωτικών πραξικοπημάτων, σεισμών και μιας καταστροφικής πυρκαγιάς.
“Ο σταθμός Χαϊνταρπασά έχει γίνει μάρτυρας πολλών ιστορικών γεγονότων κατά τη διάρκεια της ιστορίας του, συμπεριλαμβανομένης της μαζικής εισροής εσωτερικών μεταναστών από την αγροτική Τουρκία στην Κωνσταντινούπολη”, εξηγεί η Αϊσά Γιουκσέλ, ερευνήτρια, κοινωνιολόγος και συγγραφέας βιβλίων για τον Χαϊνταρπασά. “Γι’ αυτό και κατέχει μια ξεχωριστή θέση στις μνήμες των ανθρώπων που βίωσαν αυτή τη μετανάστευση. Βλέπουμε αντανακλάσεις αυτού του γεγονότος στη λογοτεχνία, την τέχνη και τον κινηματογράφο”.
Σήμερα όμως του λείπει αυτό που του έδωσε ζωή: τα τρένα. Από το 2013, ο Χαϊνταρπασά έχει κλείσει – αρχικά για αποκατάσταση και στη συνέχεια για μια αρχαιολογική ανασκαφή που έφερε στο φως αντικείμενα που χρονολογούνται από τον πέμπτο αιώνα π.Χ., και η οποία συνεχίζεται ακόμη.
Διαβάστε περισσότερα στο A European Perspective.
