Το The Decameron του Netflix τολμά να φέρει τον Μεσαίωνα σε πρώτο πλάνο, αλλά όχι με τον τρόπο που περιμένεις: λιγότερο «ιστορικό δράμα» και περισσότερο φάρσα, σάτιρα και κοινωνική κωμωδία.
Τι θα γινόταν αν η πανδημία του 14ου αιώνα γινόταν αφορμή για την πιο αστεία – και συνάμα σκοτεινή – σειρά εποχής που έχεις δει;
Μια βίλα, πανώλη, πολλές ίντριγκες
Η ιστορία βασίζεται στο έργο του Βοκάκιου, αλλά η δημιουργός Kathleen Jordan το ανανεώνει με ένα πραγματικά μοντέρνο βλέμμα.
Μια ομάδα ευγενών και υπηρετών απομονώνεται σε μια πολυτελή βίλα έξω από τη Φλωρεντία για να ξεφύγει από τη Μαύρη Πανώλη. Εκεί, όμως, τα πάθη, οι ίντριγκες και οι κοινωνικές ανατροπές ξεπερνούν κάθε κίνδυνο.
Στην καρδιά της ιστορίας βρίσκεται η Pampinea (Zosia Mamet), στην καλύτερη ερμηνεία της μέχρι σήμερα. Στα 28 της, παραμένει ανύπαντρη και προορίζεται επιτέλους για έναν πλούσιο γαιοκτήμονα -μέχρι που εκείνος πεθαίνει πριν καν τον συναντήσει. Δίπλα της, πάντα κολλημένη σαν σκιά, η σκανδαλιάρα υπηρέτριά της Misia (Saoirse-Monica Jackson), με ακαταμάχητο κωμικό timing που δίνει άλλη διάσταση στη σειρά.
Μαζί τους η απολαυστική Filomenia (Jessica Plummer) με την ακόλουθό της Licisca (Tanya Reynolds), που εναλλάσσουν ρόλους αριστοκράτισσας και υπηρέτριας με φυσικότητα που θα ταίριαζε σε Σαιξπηρική σκηνή. Ο Panfilo (Karan Gill) εμφανίζεται μαζί με τη νεαρή του σύζυγο Neifile (Lou Gala), μια φιγούρα με… μεσσιανικό σύμπλεγμα αλλά και σκοτεινά πάθη. Στο παιχνίδι μπαίνει και ο αιώνιος έφηβος Tindaro (Douggie McMeekin), δίπλα στον αισθησιακό, σχεδόν πάντα ημίγυμνο γιατρό Dioneo (Amar Chadha-Patel), που αξιοποιεί κάθε ευκαιρία προς όφελός του.
Όλοι αυτοί οι ήρωες καταλήγουν σε μια άψογα περιποιημένη βίλα έξω από τη Φλωρεντία, προσπαθώντας να ξεφύγουν από την πανώλη και ίσως να ανεβάσουν και το κοινωνικό τους status. Το πρόβλημα; Ο ιδιοκτήτης της βίλας είναι ήδη νεκρός, και το προσωπικό -με επικεφαλής τον ξεκαρδιστικά απελπισμένο Tony Hale – προσπαθεί απεγνωσμένα να κρατήσει τα πράγματα σε τάξη.
Κάθε επεισόδιο κρατάει περίπου 45 λεπτά, και η αίσθηση ότι η σειρά δεν παίρνει τον εαυτό της στα σοβαρά είναι κάτι που λειτουργεί απόλυτα υπέρ της.
Το The Decameron, στην πράξη, ξεχωρίζει γιατί δεν φοβάται να συνδυάσει το μακάβριο με το κωμικό. Σε κάθε επεισόδιο βλέπεις μαύρο χιούμορ, σεξουαλικά υπονοούμενα, κοινωνικές ανατροπές και αναχρονισμούς που του δίνουν φρέσκια ενέργεια. Αντί για αυστηρό ιστορικό ρεαλισμό, η σειρά επιλέγει έναν πιο «irreverent» τόνο: Διάλογοι με σύγχρονο λεξιλόγιο, βρετανικές και αμερικανικές προφορές. Ένα καστ που θυμίζει περισσότερο Σαίξπηρ παρά Βοκάκιο, γεμάτο εξωφρενικούς χαρακτήρες που ανατρέπουν την τάξη.
Η σκηνοθεσία και το στήσιμο θυμίζουν The Favourite, ενώ η ενέργεια παραπέμπει στην καυστική σάτιρα του The White Lotus.
Γιατί να το δεις
- Γιατί η Zosia Mamet λάμπει σε έναν ρόλο κομμένο και ραμμένο για το ταλέντο της.
- Γιατί η Saoirse-Monica Jackson προσφέρει μερικές από τις πιο αστείες σκηνές της σειράς.
- Γιατί η σειρά αποδεικνύει ότι το μαύρο χιούμορ μπορεί να σταθεί δίπλα στον τρόμο της πανώλης.
- Γιατί το Netflix σπάνια δίνει τόσο τολμηρή προσέγγιση σε σειρά εποχής.
- Το soundtrack κινείται μεταξύ Pixies και Nine Inch Nails πηγαινοφέρνοτάς μας από τον Μεσαίωνα κατευθείαν στο σήμερα.
- Αν λάτρεψες το The White Lotus ή την καυστική ατμόσφαιρα του The Favourite, θα αναγνωρίσεις το ίδιο ύφος.
- Στους λόγους πρόσθεσε ότι αποδεικνύει πως ακόμη και οι πιο σκοτεινές στιγμές της ιστορίας μπορούν να γίνουν αφορμή για γέλιο και πως ο Tony Hale κλέβει την παράσταση με τον ιδανικό συνδυασμό απελπισίας και χιούμορ.
Είναι η ιδανική σειρά για όσους θέλουν μια δόση μεσαιωνικού παραλογισμού, γεμάτου γέλιο, κοινωνικές ίντριγκες και ερμηνείες που κλέβουν την παράσταση. Από την ερμηνεία της Zosia Mamet μέχρι το κωμικό timing της Saoirse-Monica Jackson, η σειρά στήνει ένα «μεσαιωνικό πάρτι» που δεν μοιάζει με κανένα άλλο στο Netflix.
Διαθέσιμο στο Netflix.
credits φωτογραφιών: Νetflix.
