Τη Μαριάννα Κουράκου σε μία από τις εξαιρετικά σπάνιες συνεντεύξεις της φιλοξένησαν στο “Στούντιο 4” της Τρίτης (28/10) ο Θανάσης Αναγνωστόπουλος και η Νάνσυ Ζαμπέτογλου. Η σπουδαία ηθοποιός του ελληνικού σινεμά άνοιξε την καρδιά της και έκανε μία αναδρομή στη μακρόχρονη πορεία της στην υποκριτική, την προσωπική της ζωή και τις αναμνήσεις από τις εποχές της μεγάλης δόξας.
«Τόσα χρόνια δεν έχω βγει ποτέ να δώσω πουθενά συνέντευξη, εκτός από το “Καλλιτεχνικό Καφενείο” και την Άννα Πρετεντέρη. Έχουν περάσει 40 χρόνια. Το έκανα μόνο για την Άννα τότε και τώρα για εσάς, γιατί η εκπομπή σας είναι από αυτές που επιτέλους μας δίνουν χαρά, ευχαριστιόμαστε που τη βλέπουμε. Δεν είμαι της τηλεόρασης», είπε αρχικά η Μαριάννα Κουράκου.
«Ξεκίνησαν όλα τυχαία. Ασχολήθηκα από μικρή με το μπαλέτο, δεν είχα κάτι άλλο στο μυαλό μου. Με πήραν γιατί ήμουν άρρωστη, είχα αδενοπάθεια. Ο αδελφός της νονάς μου γύριζε κάτι ταινίες, ο Μελετόπουλος, και είπε: ξέρω ένα κοριτσάκι που χορεύει πολύ ωραία, να τη φέρουμε να παίξει στον Οιδίποδα Τύραννο την ιέρεια. Τελικά, πήραν τη Ντόρα Τσάτσου.
Όμως με ζήτησαν ξανά, ήμουν 16-17 και για ένα γύρισμα πήρα 3500 χιλιάδες τότε, που ο μέσος μισθός ήταν 1500-1700. Αυτή η ταινία δεν βγήκε ποτέ, καταστράφηκε», περιέγραψε η ηθοποιός αμέσως μετά.
Το ξεκίνημα και οι λαμπεροί συμπρωταγωνιστές
«Οι γονείς μου επέμεναν να σπουδάσω, εμένα ούτε που μου περνούσε από το μυαλό η υποκριτική και όλα αυτά, ήθελα να κάνω παιδιά και οικογένεια. Στη γειτονιά μου έμενε η οικογένεια Μυράτ. Με σταμάτησε μια μέρα η Φωτεινή Λούη και μου λέει “είσαι κούκλα, θα σε κάνουμε ηθοποιό”. Εγώ είχα αντιρρήσεις αλλά με πήγε στον Μυράτ, με έβαλε να διαβάσω ένα κείμενο και εντυπωσιάστηκε από τη φωνή μου. Μπήκα και στο Εθνικό Θέατρο, έπαιξα και σε μία γαλλική ταινία και έτσι ξεκίνησα», θυμάται η Μαριάννα Κουράκου.
«Δεν μου έκανε καμία εντύπωση όταν μου έλεγαν ότι θα παίξω με τον Κακκαβά ή τον Μπάρκουλη, εγώ έκανα τη δουλειά μου. Δεν αγχώθηκα ποτέ. Ο Άλκης Γιανακάς ήταν ένα παιδί πολύ χαμηλών τόνων, δεν ήθελε να προβάλλεται παρότι ήταν κούκλος, για μένα ο πιο όμορφος από όλους. Δεν ήξερα πόσο όμορφη ήμουν, δεν ασχολιόμουν ούτε με τα παρασκηνιακά», εξομολογείται.
Οι φήμες της εποχής και η “τραυματική” κριτική από την Άννα Συνοδινού
«Δεν θέλαμε τότε να παίζουμε σε ταινίες, τις σνομπάραμε. Δεν είναι όπως τώρα που λένε για τον ελληνικό κινηματογράφο. Υπήρχε πολύς ανταγωνισμός αλλά δεν με ενδιέφερε, εγώ έκανα τη δουλειά μου. Δεν άκουγα τίποτα, αν και έλεγαν διάφορα. Το χειρότερο που έχω ακούσει ήταν -ντρέπομαι να το πω- ότι ήμουν λεσβία, επειδή δεν εμφάνιζα κάποια σχέση μου. Μετά έλεγαν “να πούμε ότι σε έκλεψε ο τάδε πρίγκιπας”, για να γίνω εξώφυλλο.
Τελειώνοντας το Εθνικό, με είχαν επιλέξει ο Μινωτής για να παίξω στο Ηρώδειο τη “Θυσία του Αβραάμ”. Η Συνοδινού με βαθμολόγησε με 0 στα 10 και, όταν τη ρώτησαν γιατί, απάντησε: ας της βάλουμε 5. Αυτό μου άλλαξε όλη μου τη ζωή και όλη μου την πορεία. Ένας λόγος που δεν συνέχισα ήταν αυτός. Εγώ τη θαύμαζα τόσο πολύ… αλλά τελικά την εκδικήθηκα. Ήταν κακία αυτό που μου έκανε, το μηδέν δεν ήταν κριτική, ήταν κριτική κακίας, ενώ είχα πάρει από όλους άριστα. Μια επιτροπή με Κυβέλη, Καραντινό, μεγάλους. Τη συγχώρησα όμως, γιατί της το είπα ευθέως», αποκάλυψε για πρώτη φορά η Μαριάννα Κουράκου.
«Με όλους τους συμπρωταγωνιστές μου τα πήγαινα εξαιρετικά εκτός από έναν. Δεν θα πω με ποιον, γιατί είναι καλά ακόμα. Δεν μου άρεσε ο χαρακτήρας του. Έλεγα ότι δεν ήθελα να βρίσκομαι στο στούντιο μαζί του, τόσο πολύ με είχε ενοχλήσει. Δεν έκανα γενικά παρέες από τον χώρο, ούτε κράτησα επαφές εκτός από τον Κώστα Καρρά, τον Γιώργο Μαρίνο πολύ λίγο», παραδέχεται.
Πηγή: zappit.gr
