Ήταν 25 Αυγούστου του 1944 όταν το Παρίσι απελευθερώθηκε από τη Γαλλική 2η Μεραρχία Τεθωρακισμένων και την 4η Μεραρχία Πεζικού των ΗΠΑ.
Η γερμανική αντίσταση ήταν χαλαρή και ο στρατηγός Dietrich von Choltitz, διοικητής της γερμανικής φρουράς, αψήφησε την εντολή του Hitler να ανατινάξουν τα ορόσημα του Παρισιού και να κάψουν την πόλη ολοσχερώς πριν την απελευθέρωσή της. Ο Choltitz υπέγραψε επίσημη παράδοση εκείνο το απόγευμα και στις 26 Αυγούστου, ο Ελεύθερος Γάλλος στρατηγός Charles de Gaulle ηγήθηκε μιας χαρούμενης απελευθερωτικής πορείας κάτω από τα Ηλύσια Πεδία.
Tο Παρίσι έπεσε στη Ναζιστική Γερμανία στις 14 Ιουνίου 1940, ένα μήνα μετά την εισβολή της γερμανικής Βέρμαχτ στη Γαλλία. Οκτώ μέρες αργότερα, η Γαλλία υπέγραψε ανακωχή με τους Γερμανούς και ιδρύθηκε ένα γαλλικό κράτος-μαριονέτα με πρωτεύουσα το Βισύ. Αλλού, ωστόσο, ο στρατηγός De Gaulle και οι Ελεύθεροι Γάλλοι συνέχισαν να πολεμούν και η Αντίσταση ξεπήδησε στην κατεχόμενη Γαλλία για να αντισταθεί στην κυριαρχία των Ναζί και του Βισί.
Η Γαλλική 2η Μεραρχία Τεθωρακισμένων ιδρύθηκε στο Λονδίνο στα τέλη του 1943 με ρητό σκοπό να ηγηθεί της απελευθέρωσης του Παρισιού κατά την εισβολή των Συμμάχων στη Γαλλία. Τον Αύγουστο του 1944, η μεραρχία έφτασε στη Νορμανδία υπό τη διοίκηση του στρατηγού Jacques-Philippe Leclerc και προσαρτήθηκε στην 3η Αμερικανική Στρατιά του στρατηγού George S. Patton. Μέχρι τις 18 Αυγούστου, οι συμμαχικές δυνάμεις βρίσκονταν κοντά στο Παρίσι και οι εργαζόμενοι στην πόλη έκαναν απεργία καθώς οι μαχητές της Αντίστασης βγήκαν από το κρυφτό και άρχισαν να επιτίθενται στις γερμανικές δυνάμεις και οχυρώσεις.
Στο αρχηγείο του, δύο μίλια στην ενδοχώρα από την ακτή της Νορμανδίας, ο Ανώτατος Συμμαχικός Διοικητής Dwilight D. Eisenhower είχε ένα δίλημμα. Οι συμμαχικοί σχεδιαστές είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η απελευθέρωση του Παρισιού θα έπρεπε να καθυστερήσει ώστε να μην φύγουν πολύτιμοι πόροι μακριά. Η πόλη θα μπορούσε να περικυκλωθεί και στη συνέχεια να απελευθερωθεί αργότερα.
Στις 21 Αυγούστου, ο Eisenhower συναντήθηκε με τον De Gaulle και του είπε τα σχέδιά του να παρακάμψει το Παρίσι. Ο De Gaulle τον προέτρεψε να το ξανασκεφτεί, διαβεβαιώνοντάς τον ότι το Παρίσι θα μπορούσε να ανακτηθεί χωρίς δυσκολία. Ο De Gaulle είπε ευγενικά στον Eisenhower ότι αν δεν διαταχθεί η προέλασή του εναντίον του Παρισιού, θα έστελνε ο ίδιος τη 2η Μεραρχία Τεθωρακισμένων του Leclerc στην πόλη.
Στις 22 Αυγούστου, ο Eisenhower συμφώνησε να προχωρήσει στην απελευθέρωση του Παρισιού. Την επόμενη μέρα, η 2η Μεραρχία Τεθωρακισμένων προχώρησε στην πόλη από τα βόρεια και η 4η Μεραρχία Πεζικού από τα νότια. Εν τω μεταξύ, στο Παρίσι, οι δυνάμεις του Γερμανού στρατηγού Dietrich von Choltitz πολεμούσαν την Αντίσταση και ολοκλήρωναν την άμυνά τους γύρω από την πόλη. Ο Hitler είχε διατάξει το Παρίσι να αμυνθεί μέχρι τον τελευταίο άνθρωπο και απαίτησε η πόλη να μην πέσει στα χέρια των Συμμάχων παρά μόνο ως «πεδίο ερειπίων». Ο Choltitz άρχισε να τοποθετεί εκρηκτικά κάτω από τις γέφυρες του Παρισιού και πολλά από τα ορόσημα του Παρισιού, αλλά δεν υπάκουσε σε εντολή να ξεκινήσει η καταστροφή. Δεν ήθελε να μείνει στην ιστορία ως ο άνθρωπος που είχε καταστρέψει την «Πόλη του Φωτός»—την πιο διάσημη πόλη της Ευρώπης.
Η 2η Μεραρχία Τεθωρακισμένων έπεσε πάνω σε βαρύ γερμανικό πυροβολικό, έχοντας σοβαρές απώλειες, αλλά στις 24 Αυγούστου κατάφερε να διασχίσει τον Σηκουάνα και να φτάσει στα προάστια του Παρισιού. Εκεί τους υποδέχτηκαν ενθουσιώδεις πολίτες που τους πολιόρκησαν με λουλούδια, φιλιά και κρασί. Αργότερα εκείνη την ημέρα, ο Leclerc έμαθε ότι η 4η Μεραρχία Πεζικού ήταν έτοιμη να τον νικήσει στο Παρίσι, και διέταξε τους εξαντλημένους άντρες του να προωθηθούν με μια τελευταία έκρηξη ενέργειας. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα της 24ης Αυγούστου, η 2η Μεραρχία Τεθωρακισμένων έφτασε στο Hótel de Ville στην καρδιά του Παρισιού.
Η γερμανική αντίσταση έλιωσε κατά τη διάρκεια της νύχτας. Οι περισσότεροι από τους 20.000 στρατιώτες παραδόθηκαν ή τράπηκαν σε φυγή και αυτοί που πολέμησαν γρήγορα ξεπεράστηκαν. Το πρωί της 25ης Αυγούστου, η 2η Μεραρχία Τεθωρακισμένων σάρωσε καθαρά το δυτικό μισό του Παρισιού ενώ η 4η Μεραρχία Πεζικού καθάρισε το ανατολικό τμήμα. Το Παρίσι απελευθερώθηκε.
Νωρίς το απόγευμα, ο Choltitz συνελήφθη στο αρχηγείο του από γαλλικά στρατεύματα. Λίγο αργότερα, υπέγραψε ένα έγγραφο που παραδίδει επίσημα το Παρίσι στην προσωρινή κυβέρνηση του De Gaulle. Ο ίδιος ο De Gaulle έφτασε στην πόλη αργότερα εκείνο το απόγευμα. Στις 26 Αυγούστου, ο De Gaulle και ο Leclerc οδήγησαν μια θριαμβευτική πορεία απελευθέρωσης κάτω από τα Ηλύσια Πεδία. Οι διάσπαρτοι πυροβολισμοί από μια ταράτσα διέκοψαν την παρέλαση, αλλά η ταυτότητα των ελεύθερων σκοπευτών δεν προσδιορίστηκε.
Ο De Gaulle ήταν επικεφαλής δύο διαδοχικών γαλλικών προσωρινών κυβερνήσεων μέχρι το 1946, όταν παραιτήθηκε λόγω συνταγματικών διαφωνιών. Από το 1958 έως το 1969, υπηρέτησε ως πρόεδρος της Γαλλίας υπό την Πέμπτη Δημοκρατία.
