Με την ελπίδα ότι αυτός ο μήνας δε θα φέρει μαζί του κι άλλες καταστροφές & θλίψη, αλλά ηρεμία, δύναμη & αγάπη…
Η φωτογραφία εξωφύλλου είναι πίνακας του Γιώργου Σταθόπουλου.
Ο Ιούλιος του 2023, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ήταν ένας από τους πιο εφιαλτικούς, μαύρους Ιούληδες των τελευταίων ετών -τουλάχιστον… Σκόρπισε θλίψη κι αμέτρητα “γιατί”, τα οποία νομίζω πως τους πιο “ευσυνείδητους” θα συνεχίζουν να τους βασανίζουν, όσος χρόνος και να περάσει… Ακόμη και να γυρίσουμε σελίδα, δε θα ξεχάσουμε ό,τι συνέβη…
`Ενας νέος μήνας όμως ήρθε, ο Αύγουστος… Με την ελπίδα ότι δεν θα φέρει μαζί του κι άλλες καταστροφές… Ας τον υποδεχτούμε με ένα όμορφο ποίημα του μεγάλου νομπελίστα ποιητή μας, του Οδυσσέα Ελύτη, το οποίο μελοποίησε ο Λίνος Κόκοτος κι ερμήνευσε η Ρένα Κουμιώτη (πρώτη εκτέλεση 1972).
Το τραγούδι αυτό κυκλοφόρησε επτά χρόνια αργότερα, το 1979, σε τελείως διαφορετική εκτέλεση από την Αφροδίτη Μάνου και μουσική Μιχάλη Τρανουδάκη.
Ο Αύγουστος ελούζονταν
μες στην αστροφεγγιά
κι από τα γένια του έσταζαν
άστρα και γιασεμιά.
Αύγουστε μήνα και Θεέ
σε σένανε ορκιζόμαστε
πάλι του χρόνου να μας βρεις
στο βράχο να φιλιόμαστε.
Ο Αύγουστος ελούζονταν
μες στην αστροφεγγιά
κι από τα γένια του έσταζαν
άστρα και γιασεμιά.
Απ’ την Παρθένο στο Σκορπιό
χρυσή κλωστή να ράψουμε
κι έναν θαλασσινό σταυρό
στη χάρη σου ν’ ανάψουμε.
(Τα Ρω του Έρωτα, Ο. Ελύτης, εκδ. Ίκαρος)
